Σαν χαθώ θα με ζητάς
Τη ζωή σου θα σκορπάς
Μες στα βρωμικα σοκάκια
Με αγάπες μιας βραδιάς
Κι όπως θά `σαι μοναχός
Μες στην ερημιά της γης
Θα κρεμάσεις κάποια νύχτα
Τα κουρέλια της ψυχής
Και θα μου ζητάς να `ρθώ
Να σε βρω στην ερημιά
Μα εγώ δε θα υπάρχω
Θά `μαι πια πολύ μακριά
Σαν χαθώ θα με ζητάς
Της ζωή σου θα σκορπάς
Στη σιωπή της μοναξιάς σου
Σαν ληστής και σαν φονιάς
Θα ζητάς να μ’ αναστήσεις
Μα θα είναι πια αργά
Και δε θά `χω να σου δώσω
άλλη αγάπη στην καρδιά
Κι όπως θά’σαι μοναχός;