Salisbury [Belarusian translation]

У вачах тваіх

Бляск незвычайны iскры́ць.

Цягне ён мяне,

Куды, не ведаю.

Ранéй не думаў я,

Што/Каб мог збянтэжыцца.

Я сябе губляю,

Хутчэй за ўсіх цяпер.

Бязгучна падышла,

Рукой кранýла чуць,

Зусім як дождж, што лашчыць

Зéрнетку пяску.

Ўсё, што павiнна нам,

То толькі нам з табой.

Старацца буду я

Так добра, як змагу! О!

Твае вусны саладзей,

Дыханне гарачэй.

Трэба ўтаймаваць

Нам да золку час.

Я мару – будзе так.

О-о, спадзяюся я.

Ёсць іншых шмат дзяўчат,

Ты лепш усiх, што знаў.

Я адчуваю сілу,

Што не знаў раней.

Пачаў я разумець (І бачыць я пачаў),

Што намі рухае.

О! Дзева мар маіх,

Цi маю рацыю?

Бо ў смутку быў, але…

Мы разам тут. О!

Час прамчаў, быў хуткi, знаю,

Нам не суджаны працяг.

І здавалас (I гадаў я) – канец

Ўжо блiзкi так (Быў «пад рукой»). О, йе…

Бераглі любоў у душы,

Ўсё ж памéрла, знiкнуўшы.

Дзе (Ў чым) памылкi --

Ніколі -- мне не зразумець.

…Чаму, скажы?! (Скажы мне, чаму?)

Я зноў адзiн!

Змагла пакінуць?…

Я зноў адзiн!

Не хачу я быць

Зноў адзін! Йе!

Вершы(-к) ёсць, там -- радок,

Прачытаць я табе хачу,

Абвяшчае:

«Чаму быць -- не абмінуць».

Так вось! Ты мяне кідаеш хоць,

Бо патрэбен новы зноў;

Ці яшчэ шанц ёсць,

Што да мяне прыйдзеш?

Вернiся, я хачу!

Я зноў адзiн!

Змагла пакінуць?…

Я зноў адзiн!

Не хачу я быць…

Iзноў адзін! Йе!

У вачах тваіх

Бляск асаблівы ззяе.

Цягне ён мяне,

Куды, не знаю я.

Не мог ўявіць раней,

Што/Каб страціць я мог сябе.

I зараз хутка здаў я,

Ніхто, як іншыя.

Бязгучна падышла,

I… кранýлас рукой,

Зусім як хваля, лашчыўшы

Зярнятачку пяску.

Ўсё, што павiнна нам,

То толькі мне, табе.

Старацца буду я

Добра так, як змагу! О!