Salima dans le tramway [Greek translation]

Η Σαλιμά μες στο τραμ

με την πιο όμορφή της κελεμπία,

μπλε, σαν τον ουρανό του Κοτονού,

εκεί κάτω που είναι πάντα καλοκαίρι.

Η Σαλιμά μέσα από το τραμ

κοιτάζει τη βροχή χωρίς να τη βλέπει.

Βρίσκεται αλλού, μέσα σε μια ιστορία

που δεν παύει να την εξιστορεί στον εαυτό της.

Μια ιστορία όπου εκείνη είναι μια γαζέλα

κάτω από τον μεγάλο ήλιο, καμαρώνει

όταν το λιοντάρι ορμάει μπροστά της

κι εκείνη το σκάει μες στη σαβάνα.

Τρέχει, φωνάζει και καλεί

τον αγαπητικό της, τον όμορφο πολεμιστή,

που έρχεται, σαν να έχει φτερά,

να διακινδυνεύσει τη ζωή του για να τη σώσει.

Πού πάει; Πού πάει;

Η γαζέλα μες στο τραμ

που γλιστρά πάνω στα βρεγμένα λιθόστρωτα,

κάτω από το θλιμμένο ουρανό των Βρυξελλών;

Πού πάει; Πού πάει;

Πιο γρήγορα θα πήγαινε με τα πόδια,

πηδώντας πάνω από τα τραμ,

κάτω από το θλιμμένο ουρανό των Βρυξελλών.

Αλλά η Σαλιμά δεν βιάζεται,

πάει εκεί που την περιμένει η ανία.

Στην πλατεία Μπουκέρ κατεβαίνει,

μπαίνει μέσα σ’ ένα καμπαρέ.

Οι πελάτες που ανυπομονούν

επαναλαμβάνουν ρυθμικά το όνομά της,

εκείνη εμφανίζεται, να την, γυμνή και θλιμμένα

χαμογελάει για μερικά φράγκα.

Η Σαλιμά χορεύει με τα μάτια κλειστά

για να μη βλέπει τα βρώμικα βλέμματα

των λιονταριών, που θέλουν να την κατασπαράξουν.

Σώσε με, πριν είναι πια πολύ αργά!

Αλλά η παράκληση προς τον πολεμιστή της,

έχει σαν ηχώ γέλια.

Τον έστειλαν πίσω χωρίς χαρτιά,

οι καιροί είναι δύσκολοι για τους ήρωες.

Η Σαλιμά μες στο τραμ

με την πιο όμορφή της κελεμπία,

μπλε, σαν τον ουρανό του Κοτονού,

εκεί κάτω που είναι πάντα καλοκαίρι.

Πού πάει; Πού πάει;

Η γαζέλα μες στο τραμ

που γλιστρά πάνω στα βρεγμένα λιθόστρωτα,

κάτω από το θλιμμένο ουρανό των Βρυξελλών;

Πού πάει; Πού πάει;

Πιο γρήγορα θα πήγαινε με τα πόδια,

πηδώντας πάνω από τα τραμ,

κάτω από το θλιμμένο ουρανό των Βρυξελλών.

Πού πάει; Πού πάει;

Πιο γρήγορα θα πήγαινε με τα πόδια,

Πού πάει; Πού πάει;

Η Σαλιμά μες στο τραμ;