Adem met horten en stoten
Het wijst erop
Dat alles tot een beslissing komt
Alles wordt beslist
Opgemaakt als met een krijtstift
Alles valt uit de toon en alles bevalt me
De handen zijn lijkbleek bleek bleek bleek
De handen zijn lijkbleek bleek bleek bleek
Een van je polsen is getatoueerd
De voorstelling is vertekend door je mouw
De leeuw glimlacht maar voor de helft
Om mijn onmetelijke eenzaamheid
Je gezicht zal nooit helemaal te zien zijn
Omdat je naar buiten kijkt
Ik draag een verscheurd portret met me
Een pijnlijk lot, naast elkaar.
Laat me maar alleen
Laat me maar alleen
Oh, Oh
Hier moet ik uitstappen
Maar als je ook maar één woord zegt
Zal ik bij je blijven Oh Oh
Laat me maar alleen
Laat me maar alleen
Oh, Oh
Maar als je ook maar één woord zegt
Zal ik bij je blijven
Oh Oh
De mooie houding
Met ongeduld als zekerheid, halsketting met drie draden
Vastgeplakt aan drie draden draden draden
Vastgeplakt aan drie draden draden draden
Hopelijk ben je betrouwbaar, bij alle geweld dat woedt
Vanaf je eerste ademhaling
Vanaf je eerste ademhaling
Gewoonlijk biedt deze stad niets
Dan een handvol hardnekkige geuren
Dat deze stad dood is
Ik weet wel, jij hebt lef
Het zou toch zo moeten zijn, dat je er ver mee komt
Waar anderen afhaken
Ik stap twee hellen verder uit
Voordat het noodweer losbarst
Laat me maar alleen
Laat me maar alleen
Oh, Oh
Maar als je ook maar één woord zegt
Zal ik bij je blijven
Oh Oh
Laat me maar alleen
Laat me maar alleen
Oh, Oh
Maar als je ook maar één woord zegt
Zal ik bij je blijven
Oh Oh
Voordat het noodweer losbarst
Voordat het noodweer losbarst
Voordat het noodweer losbarst
Voordat het noodweer losbarst
We zijn hier zo alleen
Voordat het noodweer losbarst
We zijn zo alleen
Voordat het noodweer losbarst
We zijn hier alleen
Voordat het noodweer losbarst