باهم بودنمون سیاهی رو صورتی نشون داده بوده
امانت داری عشقت شمع رو تو روز روشن سوزونده
من کسیم که هوس گرما رو داره
من کسیم که قاتل اشک چشمشه
حالا غرورم رو ترک میکنم و گریه میکنم
ساختگی ساختگی
همه چی ساختگی
قلبم سرکوب شده، عقل درکش نمیکه... این حرفا ساختگی
یه اتاق کوچک
عشق های من درونشه
کلید زدم به درش
بیچاره عشق که دست و بالش بسته شده
اون بیرون به نوبت ایستاده