Біздің бастан нелер ғана өтпеген,
Сезіміңде жас жүрегің өрттенген.
Айтатын деп дәрменің жоқ айтысқа,
Басты салып қайта артқа барысқа.
Біздің бастан нелер ғана өтпеген,
Сезімдерге нелер ғана батырған.
Жылы кейін жолдар ұзақ десті тек,
Қиын күнде апам жапқан нанды еске ала.
Сен қайғырба...
Көңiл қалды деп,
Өмiр жарды деп,
Садағам!
Саған арналған,
Әр бір күнiмдi,
Теңебеген,
Уайымға!
Солай жасаса да өмір сыйлығы!
Солай жасаса да өмір сыйлығы!
Өкпелемеген, тағдыр өзi асып түстi,
Өкпегенде айтшы, жаным, не пайда?
Бұл күн өтiп, нешен күндер таң атар,
Өзiңдi өзiң кеше бiл, садағам.
Сен қайғырба...
Көңiл қалды деп,
Өмiр жарды деп,
Садағам!
Саған арналған,
Әр бір күнiмдi,
Теңебеген,
Уайымға!
Сен қайғырба...
Көңiл қалды деп,
Өмiр жарды деп,
Садағам!
Саған арналған,
Әр бір күнiмдi,
Теңебеген,
Уайымға!
Солай жасаса да өмір сыйлығы!
Солай жасаса да өмір сыйлығы!
Сен қайғырба...
Көңiл қалды деп,
Өмiр жарды деп,
Садағам!
Саған арналған,
Әр бір күнiмдi,
Теңебеген,
Уайымға!
Солай жасаса да өмір сыйлығы!
Солай жасаса да өмір сыйлығы!