بی‌آشیان‌تر از باد، عشقت نرفته از یاد
دیدی چه ساده افتاد جانم به دستِ صیاد؟
شیرین چرا فرهادِ خود را داده بر باد؟
دریا‌به‌دریا می‌روم، چون رفتم از یاد
صیادِ من تو آنی، حالِ مرا ندانی
دیگر نمی‌توانی در خاطرم بمانی
سرما زده، بارانی‌ام امشب
من عاشقِ ویرانی‌ام امشب
سرما زده، طوفانی‌ام امشب
در این جهان زندانی‌ام امشب
مثلِ آن مردابِ غمگینی که نیلوفر نداشت
حالِ من بد بود، اما هیچ‌کس باور نداشت
شیرین چرا فرهادِ خود را داده بر باد
دریا‌به‌دریا می‌روم چون رفتم از یاد
صیادِ من تو آنی، حالِ مرا ندانی
دیگر نمی‌توانی در خاطرم بمانی
سرما زده، بارانی‌ام امشب
من عاشقِ ویرانی‌ام امشب
سرما زده، طوفانی‌ام امشب
در این جهان زندانی‌ام امشب