De sos contos intesos dae sende minore
Oe paren suspesos che tempus bennidore.
M’ides in sa natura linna, foza o fiore
So bellesa e durcura, so sa jana 'e s’amore.
Jana, t’apo incontrada passizende in su monte
S’ànima ispantada dachi mi fis defronte.
Est solu disingannu, non t’isetes fortuna
No at a benner mai s’annu d’esser sole cun luna.
Ma in custa notte sa luna un’ispera de sole at collidu pro me
Custa est sa bera fortuna, connoscher s’amore chi 'enit pro te.
So sa jana 'e s’amore e i’sa notte est sa mia
E pro custu bos canto una notte 'e majia.
Pro custa notte ebbìa, oh jana, t’imploro cun mecus arrea
Chin cuss’ammentu in su coro ap’a istare serenu una vida intrea.
So sa jana 'e s’amore e i’sa notte est sa mia
E pro custu bos canto una notte ’e majia.
De sa die su lugore s’est ispartu in s’aera
Tando restat s’ispera de unu sònniu de amore.