De hayê, de hayê, de hayê, hay de hayê, hay de hayê…
Sîsilê digo, Melesê dayê, dayikê, bira keziya min û te tev dulavê…
Ketiya Diyarbekira zaça bê hela bê mêzeke li canbazara deşta Mûşê,
Qeymeqamiya Zoqê miclîsê dewletê wele dayê.
Wî wa de dibê, Goze kire gazî, go, Emo lawo, bextê min û bavê min ê ji te ra were rayê,
Maqûlo, dibê bextê min û bavê min ê ji te ra were rayê,
Ax de dibê, tê rayê, were rayê,
Nayê rayê, bişarê sondekê xwariye, wehdekê pê ra,
De dibê, w’ez ê Kela Basimê wisa bikim, taqê jêrîn tême kadina kayê,
Taqê jorê, mala kafirê Dîbo ra tême ciyê çayê li wê qawê.