Sî û sê gule lyrics

1:

Ev çiya çiyayê mengenê ye

Dema li Wanê roj diavê

Ev çiya zarokê Nemrûdê ye

Dema li hemberî Nemrûd roj diavê

Alîkî te berf digre

Bergeha Qefqasan e

Alîkî te sicade milkê Eceme

Li ser guşiyên cemedê

Li ser avan kevokên revok

Keriyên xezalan û refên kewên gozel

Mêrxazî nayê înkarkirin

Di şerê yeke yek de ew qet neketin bin

Ji hezaran sala vir ve zilamên vê derê

Aghdariya hatinê em ji kuderê bidin

Ne refê qulingan eve

Ne koma stêrkan li ezman

Dilê bi sî û sê gule

Sî û sê kaniyên xwînê

Naherike bûye gol li vî çiyayî

2:

Ji bin kaş kevroşkek rabû

Pişt belek zik çilpisî

Belengaz ducanî kevroşkek çiyê

Dil di dev de wisa reben

Meriv tîne tobê

Tenha tenha bûn dem bêqisûr

Berbangek tazî bû

Niherî ji sîh û sisiyan yek

Di zik de valahiya giran a birçîtiyê

Por û rih bûne bihostek

Di pêsîrê de sipih

Mil qeydkirî

Mêrxasekî kezeb pola

Nehirî carekê li kevroşka belengaz

Carekê li pişt xwe

Filînta wî hat bîra wî ku di bin baliyva wî de xeyîdî ye

Hat bîra wî caniya ku ji deşta Heranê anî bû

Anî bû bi moriyên şîn û beş

Simsipî

Beza tolaz û reqsok

Mehîna wî û ya qemer û seglawî

Çawa firîbûn li ber xozatê

Eger niha weha bê çare û girêdayî

Weha li pişt wî loleke sar nebûye

Dê bikarîbaya xwe bisbarta bilindahiya

Ev çiya çiyayên dost qedera wî dizanî

Bi xwedê evder ji mere rûreşî nakin

Ev destên hoste

Ku di carekê de xwliya cixarê vêketî

Zimanê koremarê ku di bin tavê de

Mîna çîkekî du benda difirîne

Ev çav tucaran nehatine xapadin

Ev çav ku ji pêş ve dibînin

Qiyameta geliyên ku li benda aşîtan e

Û bi bêbextiya bi berf nerm

Ya hindefan bê çare

Ew dê bahata kuştin

Ferman bi hêvî bû

Êdî bila çavên wî marzerkên kor

Dilê wî teyrên barata bixwara

3:

Ez hatim kuştin

Li gelekî xalî yê çiyê di dema nimêja sibê de

Di nav xwînê de bi dirêjayî

Ez hatim kuştin

Xewnên min ji şevan tarîtir

Kes napirse rewşa min

Canê min distînin bê ecel

Nikarim têxim ti pirtûkan

Paşayekî şifre daya

Hatime kuştin bê mehkema bê pirs

Kirîvo halê min eynî wiha binvîse

Dibe ku bêjin riwayete

Ev ne memikên gulî ne

Guleyên domdomê

Di devê min de wesle wesle

Di devê min de wesle wesel

Di devê min de wesle wesle

De lêxin lawo lêxin

Ez bi hesanî nayim kuştin

Di kuçkê min de hîn agir venemirtî

Û çend gotinê min hene

Ji kesê faman re

Bavê min çavê xwe dane ber Rihayê

Û sê birayê xwe ji sê darên spehî

4:

Fermana kuştin bê cih anîn

Mija hêşîn ya çiya

Û bayê sibê yê hênik û sivik

Di nava xwînê de hiştin hiştin

Paşê li wê derê tifing daçikandin

Li paşilên me hûr hûr nerîn lê geriyan

Pişta min ya sor malê Kirmanşah î

Tizbî bi qutiya min birin û çûn

Hemo jî diyarî bûn ji Ecemstan ê

Em kirîvê hevin merivê hevin

Û bi xwînê girêdayî hevin

Bi gund û zeviyê li hember hev

Xinamiyê hevin

Ji sed salan û vir ve

Cîranê hevin mil bi mil ve

Mirişkê me tevlî hevdû dibûn

Ne ji nezaniyê lê xizaniyê

Em ji pasportê dil sar bûne

Ewa cirmê sebeba qetla me

Êdî navê wê derkevê kelaşiyê

Îsatvan rêbir xaiyniyê kirîvo