[Ρεφραίν:]
Αυτό είναι ένα ΣΟΣ, βρήκα, εξόκειλα!
Ακούς την αγωνιώδη κλήση μου, υπάρχει κανείς;
Αισθάνοναι πως έχω χαθεί...
Έχω παρατήσει τα πάντα, μα δείξτε κατανόηση
έπρεπε να εγκαταλείψω, δεν ήμουν πια ο εαυτός μου
έχω πέσει τόσο χαμηλά
που κανείς δεν με βλέπει πια
βυθίστηκα στην ανωνυμία
πολεμόντας το κενό και το κρύο, το κρύο
θα 'θελα να γυρίσω, δεν το καταφέρνω
θα 'θελα να γυρίσω
Είμαι ένα τίποτα, είμαι ένας κανείς
έχω τον πόνο μου όλο για βασίλειο
ένα όπλο μόνο μ' αιχμαλωτίζει
να βλέπω το φως μεσ' απ τα κάγκελλα
και να κοιτάω πόσο όμορφος είν' ο ουρανός
Ακούς την φωνή μου π' αντηχεί (π' αντηχεί);
(ρεφραίν)
Η σιωπή σκοτώνει τον πόνο μέσα μου
Την ακούς; Με βλέπεις;
Σου υπόσχεται, σε κάνει
ένα αντικείμενο χωρίς λάμψη
Λοιπόν φώναξα, σκέφτηκα εσένα,
έπνιξα τον ουρανό στα κύματα, στα κύματα
όλες τις στενοχώριες μου, όλο το παρελθόν μου
και το δείχνω
Είμαι ένα τίποτα, είμαι ένας κανείς
έχω τον πόνο μου όλο για βασίλειο
ένα όπλο μόνο μ' αιχμαλωτίζει
να βλέπω το φως μεσ' απ τα κάγκελλα
και να κοιτάω πόσο όμορφος είν' ο ουρανός
Ακούς την φωνή μου π' αντηχεί (π' αντηχεί);
(ρεφραίν) x2