Өмірдің жаз бен көктемі
Тағдырдың талай жанды кулаткан өткелі
Жасыта қойған жоқ мені жаныма демеу болган арманым
бар коктеги
барымды соган арнадым жолдарга жылдар тагы жалгадым
сонынан кус боп самгадым
жеткизер бир кун билемин мен
Алдамайды асыл арман
турса канша тоскауыл тосып алдан
тасып арман басыла алман
жолымда отермин талай асулардан
барибир мен саган жетем асыл арман
Aрманым журек турагы
кажымен кайрат тола кана пырагы
умиттин сеним шырагы жетелеп мени аркашан
алга деп турады
мунартып оны мен солына
туссе туман болмайды тек
осал болуга
кудиктин туспей торына
аккусым келп конар бир кун менин колыма