କାନ୍ତ ବିନା ଦିବା ରଜନୀ ସଜନୀ
କୋଟି ଯୁଗସମ ହେଲାଟି ରେ ।ପଦ।
କାହିଁ ସେ ରହିଲେ କିମ୍ପାଇଁ ନଇଁଲେ
ତେଣୁକରି କାମ ଅନଳେ ଦହିଲେ ।
କିବା କେଉଁ ନାରୀ କି ମନ୍ତ୍ରେ ମୋହିଲେ
ସେ ଦେଶେ ମଦନ ମଲାଟି ରେ ।୧।
ଭାରି ହେଲା ଆସି ଅଙ୍ଗକୁ ବସନ
ତଥିପରେ ଆଭରଣ ଏ ଭୂଷଣ
ଦେଖ ଦେଖ ସଖି ଏ ଝଞ୍ଜା ପବନ
କାମବାଣେ ପ୍ରାଣ ନେଲାଟି ରେ ।୨।
ଯେବେ ଥାନ୍ତେ କାନ୍ତ ବସନ୍ତ କାଳରେ
ଘେନି ବଞ୍ଚୁଥାନ୍ତି ଦିବା ଯାମିନୀରେ ।
କେତେ କେତେ ପ୍ରୀତି ମାନ କରୁଥାନ୍ତି
କେତେ ସୁଖ ତୁଟି ଗଲାଟି ରେ ।୩।
ତା ଲାଗି ଏ ଜୀବ ନାଶକୁ ଲଭିବ
ହତ୍ୟା ଦୋଷରେ କି କାରଣୀ ହୋଇବ ।
କୁସୁମ ଭୂଷଣ ହେଲା ଅକାରଣ
ଭଣେ ଉପଇନ୍ଦ୍ର ଭଞ୍ଜଟି ରେ ।୪।