Ονειρεύω για το προσωπό της, αρνιέμαι το κορμί της
Και τότε φαντάζομαι να ζει στο ντεκόρ μου
Αν ήξερα να μιλάω, θα είχα τόσα λόγια να την πω
Πως θα μπόρεσα να την αφήσω να ξέρει ότι είναι στα βαθιά τις σκέψεις μου;
Όμως πως το κάνουν αυτοί που πετυχούν σε όλα;
Μου λένε τα λάθη μου και μου λένε τα άγρια ονειρά μου
Προσφέρω τη ψυχή μου, τη καρδιά μου και όλη την ώρα μου
Αν και δίνω όλα πρόθυμα, όλα δεν είναι αρκετά
Αν ήταν αρκετά ότι αγαπούμε, αν ήταν αρκετά ν'αγαπήσουμε
Αν αλλάξαμε τα πράγματα λιγάκι, χωρίς να δίνουμε ότι αγαπούμε
Αν ήταν αρκετά ότι αγαπούμε, αν ήταν αρκετά ν'αγαπήσουμε
Θα'κανα απ'αυτός ο κόσμος ένα όνειρο, τα πάντα
Έχω αίμα στις σκέψεις μου, ένα στεγνό πέταλο
Όταν τα δακρυά μου που άλλοι έχουν δακρύζει με δαγκώνουν
Η ζωή δεν είναι υδατοστεγή, το νησί μου είναι κάτω απ`τον άνεμο
Αν και τις πόρτες είναι κλειστές, έρθουν μέσα τις κραυγές
Στον κήπο του παιδιού, σε μπαλκονάκι από λουλούδια
Η ειρηνική μου ζωή όπου ακούω όλες τις καρδιές να χτυπούν
Όταν τα σύννεφα σκουραίνουν, σημάδια τις κακοτυχίες
Ποιά όπλα απαντούν στις χώρες τους φόβους μας;
Αν ήταν αρκετά ότι αγαπούμε, αν ήταν αρκετά ν'αγαπήσουμε
Αν αλλάξαμε τα πράγματα λιγάκι, χωρίς να δίνουμε ότι αγαπούμε
Αν ήταν αρκετά ότι αγαπούμε, αν ήταν αρκετά ν'αγαπήσουμε
Θα'κανα απ'αυτός ο κόσμος ένα όνειρο, τα πάντα
Αν ήταν αρκετά ότι αγαπούμε, αν ήταν αρκετά ν'αγαπήσουμε
Αν μπορούσαμε ν'αλλάξουμε πράγματα και να τ'αρχίσουμε όλα πάλι
Αν ήταν αρκετά ότι αγαπούμε, αν ήταν αρκετά ν'αγαπήσουμε
Θα'κάνουμε απ'αυτό το όνειρο έναν κόσμο
Αν ήταν αρκετά ν'αγαπήσουμε
Αν ήταν αρκετά ν'αγαπήσουμε