Σ’ ένα χαρτάκι από τσιγάρα
έγραψες "φεύγω" πριν σε δω.
Ένα χαρτάκι σαν και τ’ άλλα
αυτά που γράφαν "σ’ αγαπώ".
Δυο λέξεις που άντεχαν οι ώμοι
μα δεν τις άντεξε η φωνή
κάτι που θύμιζε συγγνώμη
τι θα μπορούσε να μου πει;
Σε πήρε η νύχτα το ίδιο βράδυ
αυτή που σ’ έφερνε παλιά
κι εγώ κοιτούσα το σημάδι
απ’ του Φλεβάρη τα φιλιά...
Πέρασαν χρόνια μα θυμάμαι
τη νύχτα εκείνη της σιωπής
νύχτα που φταίει όταν πονάμε
μα εσύ ποτέ δε θα το πεις.
Τώρα τραγούδια λυπημένα
έχω μονάχα να σου πω
σώματα ξένα όλα για σένα
μα πουθενά δε θα σε βρω.
Σε παίρνει η νύχτα κάθε βράδυ
αυτή που σ’ έφερνε παλιά
κι εγώ έχω ακόμα το σημάδι
απ’ του Φλεβάρη τα φιλιά...