Τα άκουγα να ουρλιάζουν από μακριά
Τα είδα να ορμάνε προς το αμάξι σου
Σε μια στιγμή έγιναν όλα άγρια ουρλιαχτά
Μέχρι που το σκοτάδι σκότωσε το φως
Θυμάμαι να τρέχω προς τη θάλασσα
Τα φλεγόμενα σπίτια και τα δέντρα
Θυμάμαι να τρέχω προς τη θάλασσα
Μόνη και κατατρομαγμένη
Και το ποτάμι ρέει κάτω απ' το δέρμα σου
Σαν ανήμερα άλογα που είναι εγκλωβισμένα
Και όλα χάνονται μες στην άμμο
Σαν να θρυμματίζεις διαμάντια με τα χέρια σου
Θυμάμαι να τρέχω προς τη θάλασσα
Θυμάμαι να πέφτω στα γόνατα
Θυμάμαι να αιωρούμαι στην ακτή
Μέχρι που ακούμπησα τον πάτο του ωκεανού
Και το ποτάμι ρέει κάτω απ' το δέρμα σου
Σαν ανήμερα άλογα που είναι εγκλωβισμένα
Και όλα χάνονται μες στην άμμο
Σαν να θρυμματίζεις διαμάντια με τα χέρια σου
Και το ποτάμι αυξάνεται μέσα μου
Και το ποτάμι αυξάνεται μέσα μου
Και το ποτάμι αυξάνεται μέσα μου
Και το ποτάμι αυξάνεται μέσα μου