Μία ακόμη φορά νωρίς το πρωί
Μία ακόμη φορά αργά το απόγευμα
Μία ακόμη φορά είσαι έξω στον άνεμο
Και ακόμη μία φορά έρχεσαι μέσα τόσο γρήγορα
Είναι μια μακρά διαδρομή, ω φίλε
Και είναι μια δύσκολη διαδρομή
Θες να σιγουρευτείς πως θα κανείς όσους περισσότερους φίλους μπορείς
Ω,(και) πως δεν αξίζεις πολύ περισσότερο για αυτούς
Από την αξία αυτών που δίνεις/προσφέρεις
Και την αξία αυτων που παίρνεις
Σε αυτό το παλιό τελετουργικό της συμπόνιας
Λοιπόν,αποτυγχάνεις και μένεις πίσω
Τώρα ξεμένεις
Φαίνεται να ξεμένεις
Ω,ξεμένεις από χρόνο
Ναι
Για ακόμη μία φορά
Ξέρεις πως δεν είναι αγάπη
Ω,όχι
Όχι,ξέρεις πως δεν είναι αγάπη
Αν δεν σε τρώει ζωντανό
Όταν είσαι στο κρεβάτι σου τη νύχτα
Όχι,ξέρεις πως δεν είναι αγάπη
Ω,όχι
Ξέρεις πως δεν μπορεί να είναι αγάπη
Αν δεν βγαίνει ουρλιάζοντας από μέσα σου
Τότε ξέρεις πως είναι η κατάλληλη στιγμή
Ω,περίμενες τόσο καιρό
Και τώρα δεν ξέρεις
Τώρα δεν ξέρεις τι να κάνεις
Ω,όχι
Ω,πέρα από το να προσευχηθείς για την αγάπη σου
Να επιστρέψει πίσω σε εσένα
Και καταλήγεις με όλη αυτήν την πικρία και το φόβο
Και με κάθε χρόνο που περνά
Μέχρι τίποτα πια να μη φαντάζει πραγματικά αληθινό σε εσένα
Ω,πέρα από αυτόν
Πέρα από αυτόν τον πόνο που νιώθεις
Ω,Θα έρθει η ώρα που θα συνειδητοποιήσεις
Πως είχες την στιγμή σου/την ευκαιρία σου
Ω,κάποια μέρα,ω,πολύ καιρό πριν
Όταν κάποιος ήρθε χτυπώντας την πόρτα σου
Ω,και προσποιήθηκες πως δεν ήσουν σπίτι
Τώρα ξεμένεις
Ξεμένεις
Ω,ξεμένεις από χρόνο
Ναι