Ενώ θα πουδράρω τη μύτη μου,
Εκείνος θα γεμίζει τα όπλα του,
Και αν προσπαθήσω να πλησιάσω,
Θα έχει ήδη φύγει,
Δεν ξέρω πού πηγαίνει,
Δεν ξέρω πού έχει πάει
Αλλά είναι ανήσυχος τις νύχτες,
Έχει φριχτά όνειρα.
Γι'αυτό ξαπλώνουμε μες στο σκοτάδι,
Γιατί δεν έχουμε τίποτα να πούμε.
Μονάχα ο χτύπος των καρδιών,
σαν δύο τύμπανα στο γκρίζο.
Δεν ξέρω τι κάνουμε,
Δεν ξέρω τι έχουμε κάνει.
Αλλά η φωτιά πλησιάζει,
Γι'αυτό νομίζω πρέπει να τρέξουμε
Νομίζω πρέπει να τρέξουμε, τρέξουμε, τρέξουμε, τρέξουμε...
Τρέξουμε, τρέξουμε, τρέξουμε, τρέξουμε...
Τρέξουμε, τρέξουμε, τρέξουμε, τρέξουμε...
Ενώ θα φοράω τα παπούτσια μου,
Εκείνος θα κουμπώνει το παλτό του,
Και θα βγούμε έξω,
Ελέγχοντας ότι το πεδίο είναι ελεύθερο
Και από τις δύο πλευρές,
Δε θέλουμε να μας δουν.
Ω, αυτό είναι σκέτη αυτοκτονία...
Αλλά δε μπορείς να δεις τα σκοινιά.
Και δε θα το πω στη μητέρα μου.
Είναι καλύτερα να μην το ξέρει.
Και εκείνος δε θα το πει στους δικούς του,
Γιατί είναι ήδη φαντάσματα.
Οπότε απλά θα κρατήσουμε ο ένας τον άλλο,
Όσο πιο ασφαλή γίνεται.
Μέχρι να φτάσουμε στα σύνορα,
Μέχρι να πραγματοποιήσουμε το σχέδιό μας.
Να τρέξουμε, τρέξουμε, τρέξουμε, τρέξουμε...
Να τρέξουμε, τρέξουμε, τρέξουμε, τρέξουμε...
Να τρέξουμε, τρέξουμε, τρέξουμε, τρέξουμε...
Θα μείνεις μαζί μου αγάπη μου;;
Για ακόμα μία μέρα...
Γιατί δε θέλω να είμαι μόνη,
Όταν είμαι σε αυτή την κατάσταση.
Θα μείνεις μαζί μου αγάπη μου;
Μέχρι να γίνουμε γέροι και να γκριζάρουμε.
Δε θέλω να είμαι μόνη,
Όταν αυτά τα κόκκαλα φθαρούν
Τρέξε, τρέξε, τρέξε, τρέξε...
Ω τρέξε, τρέξε, τρέξε, τρέξε...
Τρέξε, τρέξε, τρέξε, τρέξε...
Ω τρέξε, τρέξε, τρέξε, τρέξε...
Τρέξε, τρέξε, τρέξε, τρέξε...
Τρέξε, τρέξε, τρέξε, τρέξε...
Ενώ θα πουδράρω τη μύτη μου,
Εκείνος θα γεμίζει τα όπλα του,
Και αν προσπαθήσω να πλησιάσω,
Θα έχει ήδη φύγει,
Δεν ξέρω τι κάνουμε
Δεν ξέρω τι έχουμε κάνει
Αλλά είναι ανήσυχος τις νύχτες,
Έχει φριχτά όνειρα.
Αλλά η φωτιά πλησιάζει,
Γι'αυτό νομίζω πρέπει να τρέξουμε