Γνωρίστηκαν στο σχολείο, κάπως έτσι πάει
Μερικά ποτά και μετά ένα τριαντάφυλλο
Και μετά σχέδια για να ξανασυναντηθούν
Της έγραφε ποιήματα, τραγούδια και πεζά
Ήξερε ότι θα της κάνει πρόταση γάμου
Απλά αναρωτιόταν πότε
Ένα βράδυ πριν πάνε για ύπνο
Αυτός γονάτισε και στα δύο γόνατα
Και είπε αυτό
"Μπορεί να μην είμαι σοφός
Και δε θα σώσω τη μέρα
Αλλά κοίτα με στα μάτια
Να ξέρεις ότι θα μείνω για πάντα
Και δε θα φύγω
Δε θα φύγω"
Μερικά χρόνια πέρασαν, έκαναν ένα παιδί
Ήταν αστείος, περίεργος και ήπιος
Η αγάπη τους για αυτόν ήταν βαθιά
Μερικά βράδια τα όνειρά του τον τρέλαιναν
Οπότε αυτή χωνόταν στο κρεβάτι
Για να τον βοηθήσει να κοιμηθεί
Ένα βράδυ δεν μπορούσε να πάει στο κρεβάτι
Οπότε αυτή γονάτισε και στα δύο γόνατα
Και είπε αυτό
"Μπορεί να μην είμαι σοφή
Και δε θα σώσω τη μέρα
Αλλά κοίτα με στα μάτια
Να ξέρεις ότι θα μείνω για πάντα
Και δε θα φύγω
Δε θα φύγω"
Λες πως είσαι πιο ασφαλής μόνος σου
Ότι προτιμάς να κοιμάσαι μόνος
Από το να καταλήξεις να με χρειάζεσαι εκεί
Αλλά ελπίζω ότι τώρα μπορείς να δεις
Αυτό που μου έδειξαν η μαμά και ο μπαμπάς μου
Δε θα πάω πουθενά
Σε αγαπάω περισσότερο κάθε μέρα
Να αγαπάς σημαίνει να μη φεύγεις
Οπότε άκου με όταν λέω
"Μπορεί να μην είμαι σοφός
Και δε θα σώσω τη μέρα
Αλλά κοίτα με στα μάτια
Να ξέρεις ότι θα μείνω για πάντα
Και δε θα φύγω
Δε θα φύγω"