Bugün, şimdiye kadar tırmandığım en yüksek dağa tırmandım
Ve dönüp arkada bıraktığım harabelere baktım
Ve sen, buraya kadar nerelerden geldin?
Seni kaybettim, değil mi?
Öncelikle sanırım kendimi kaybettim
Çocuk, artık ve daima bir anıda kilitli
Aynayı bir çeşit kesinlik aramak için tutuyorum
Senin de herkes gibi olduğunla ilgili
Ama yanıldın
Ve bu canını yakıyor, değil mi?
Tüm yapamadıkların
Harabeler
Ohh
Harabeler
Ohh
Bir çeşit asalete tutunmayı denedim
Çok uzun süren uçsuz bucaksız bir denize açıldım
Orada saklı bir sır olabileceğini sandım
Ama pes ettim, değil mi?
Tek yolu bu gibi göründü
Harabeler,
İnşa ettiğimiz her şey, sonuna kadar dayanacaklarından emindi
Pullarım, notlarım ve fotoğraflarım tükeniyor
Neredesin ve benim buradan gelemeyeceğim bir yerde
Üzgünüm, gerçekten
Ama geri alamam onu
Ve gece sesini duyuyorum
Bazen ama çok hızlı geçiyor
Rüyalarımda düşündüğüm şeyi gördüm
Bir çeşit cevap olabilirdi
Deniyor ve deniyorsun deneyecek gücün kalmayana değin
Kendi elimizde