Rudolf, waar ben je? Hoor je me roepen?
Jij was als ik, jij hebt mij gemist
Voor mijn vrijheid liet ik jou in de steek
O, als jij mij maar vergeeft
Ik heb gefaald, draag alle schuld
Kon ik nog eenmaal jou weer omarmen
En je beschermen voor alle kwaad
Maar het is te laat, men rukt ons uiteen
Beiden blijven wij alleen
[Sophie]
Onze toekomst is gestorven
Rudolf ging door jou ten gronde
Door jou werd zijn ziel verdorven
Jij was alijd
Te week…
Te vrij…
[Elisabeth]
Laat mij ook toe
Laat mij niet wachten
Ben ik niet genoeg beproefd?
Heb medelijden
Kom zachte dood
Vervloekte dood
Verlos ook mij
[De Dood]
Te laat! Ik wil je niet! Niet zo! Ik hoef je niet. Ga!