Stap uit de voordeur als een spook
In de mist waar niemand
Het verschil tussen wit en wit merkt
En tussen de maan en jou in
Krijgen de engelen beter zicht
Op het steeds kleiner wordende verschil tussen fout en goed
Ik loop in de lucht tussen de regen
Door mezelf en weer terug
Waar? Weet ik niet
Maria zegt dat ze sterft
Door de deur, hoor ik haar huilen
Waarom? Weet ik niet
Hier ergens staan we altijd rechtop
Hier ergens straalt iets
Maria kwam van Nashville met een koffer in haar hand
Ze zei dat de graag een jongen wilde ontmoeten die lijkt op Elvis
Ze loopt over de rand waar de oceaan het land ontmoet
Net alsof ze op een koord loopt in het circus
Ze parkeert haar auto buiten mijn huis
Doet haar kleren uit
Zegt dat ze Jezus bijna begrijpt
Ze weet dat ze meer is dan gewoon maar een foutje
Ze zegt dat ze er moeite mee heeft normaal te doen wanneer ze serieus is
Hier ergens hakken we onze namen uit
Hier ergens zien we er allemaal hetzelfde uit
Hier ergens praten we net als leeuwen
Maar we offeren als lammen
Hier ergens glijdt ze door mijn handen
Slapende kinderen moeten rennen als de wind
Uit de bliksemdroom
Uit de bliksem
Ze zegt, "Het zit alleen in mijn hoofd."
Ze zegt, "Shhh.... ik weet dat het alleen in mijn hoofd zit."
Maar het meisje in de auto op de parkeerplaats
Zegt: "Man, je moet eens proberen een gokje te wagen
Zie je niet dat mijn muren afbrokkelen?"
Dan kijkt ze omhoog naar het gebouw
En zegt dat ze denkt aan springen
Ze zegt dat ze levensmoe is
Ze moet moe zijn van iets
Hier ergens zit ze altijd in mijn gedachten
Hier ergens heb ik zeeën van tijd
Hier ergens worden we nooit vroeg naar bed gestuurd
Niemand laat ons wachten
Hier ergens blijven we heel, heel, heel, heel laat op