Een nacht als ruwe zijde
Een hartslag op ijs
Silhouetten in het duister draaien zich in de rondte
Omgeven van niks, in nederigheid verloren
Vertrouwd en toch alleen
In het leven ontwaakt, geboren in het licht
Wie weet al hoe het afloopt, alles verandert zich
Jij schenkt me de wereld, dringt diep bij mij binnen
Te mooi, om waar te zijn
Rood als de liefde, rood als een robijn
Ik verlies de kalmte, het trekt me naar je toe
Rood als de liefde, rood als een robijn
Ik verlies de kalmte omdat ik zo sensueel ben
Jouw lichaam is vuur, de aderen uit gloed
Jij brandt in mijn ziel en zo is het goed
Zo kostbaar en eeuwig, volmaakt en rein
Te mooi, om waar te zijn
Rood als de liefde, rood als een robijn
Ik verlies de kalmte, het trekt me naar je toe
Rood als de liefde, rood als een robijn
Ik verlies de kalmte omdat ik zo sensueel ben