Pekala,
becerebiliyorsanız kafanızda canlandırın bakalım
saat 2 gibi başladı tüm bunlar
ve aslında ben bir kutu krispy krepes yiyordum
ihtiyaç molamın ortasındaydım
dışarda area 51 hakkında düşünüp duruyordum
şu ‘’seçilmiş insanlar’’ olayını düşünüyordum
işıklar saçarak hareket eden muza benzeyen bir şey gökte belirdi
böyle bir yerde böyle bir şeyi göreceğimi asla ummazdım
sanıyorum o anda enfes bir meyveli dondurmayı
güzelim birkenstock ayakkabılarımın dibine düşürdüm yada öyle birşey
sonra o bana bağırdı
hassiktir!
hassiktir!
hassiktir!
hassiktir!
sonra yeşil-mavi jackie chan kılıklı gizli dosyalar yaratıkları
isabella rosselini dudaklarıyla ve duman şeklinde nefesleriyle
oraya korkunç bir sıçrama yaptılar
bu sırada da a-banana-a-banana gibi bir ses çıkarıyorlardı
gözlerimi yuvalarından fırlamış bir halde açtığımda.
ağzım açık kalmıştı
terlemiş ron hubbard üst dudağım
ve o anda tek düşünebildiğim
‘’martin amca umarım beni bu halde altıma işemiş bir halde görmez’’ idi
içeride çok hayat dolu(yum)
bir hayalet gibi,
beni bağırttı deli gibi;
‘’sik beni
bu içi boş bir kimya olmalı’’
taban tavana döndü (nevrim döndü)
ve karşımda siktiğimin uzaylısını buldum
sonra biraz portakal dilimi
ve cenin pozisyonunda yattıktan sonra
sakinleştim
uzaylı o tek amacını ortaya döktü
bana dedi ki; ‘’sen seçilmiş olansın’’
mesajı iletecek olansın
duymayı isteyeceklere umut
ve duymak istemeyenlere bir uyarı mesajı götüreceksin
ben??..seçilmiş olan?
ben seçilmiş olanım ve ben liseden bile mezun olamadım
iyi olur..,
iyi olur
iyi olur
dinlesen iyi olur..
daha sonra ta içime baktı
o uyuşturucu badem gözleriyle
bunun ne anlama geldiğini bile bilmiyorum
hatırlamak için bir yerlere yazmalıyım
bu gerçek dışı
tıpkı havada uçtuklarını görmem gibi
bak kalbim nasıl da atıyor
çünkü bu halt başıma daha önce gelmemişti
şu an nefes alamıyorum!
çok gerçekti
sanki harikalar ülkesinde uyandım
ayrıca biraz korkutucuydu
yapayalnız olmak istemiyorum
bu hikayeyi anlattığım zaman
biri bana söyleyebilir mi
bu neden tekrar eden bir deneyimdi?
tekrar aşağıda olabilecek miyim?
bu çok gerçek
son olarak, bu benim şanslı günüm
kalbime bak koşuyor
çünkü bu halt daha önce başıma gelmemişti!
şu anda nefes alamıyorum!
bana inanıyorsun değil mi?
sadece söylediğime inan nolur
çocuklara anlatırken gördüm (onları)
ve tüm bunlar benim kafamda değildi
bak, beni elden aldılar
ve beni içeri davet ettiler
sonra bana birşey gösterdiler
nerden başlayacağımı bile bilmiyorum
yatağa bağlandım
ayaklarım buz gibi, gözlerim kırmızı
kafamın dışındayım
yaşıyor muyum?..öldüm mü?
ne söylediklerini anımsamıyorum bile
kahretsin yatağı pisledim
yükseğe....
olabilecek en sıkıntılı yerdeyim, konumuma yerleştim
o tek olan olmak büyük bir yük aslında
katlanmak için doğduk ve sonumuzun tüm detaylarını okuduk
sonra da tüm dünyanın görebileceği şekilde bunları yazdık
ama ben kalemimi unuttum
yatağı pisledim
her zamanki gibi
yatağa bağlandım
ayaklarım buz gibi, gözlerim kırmızı
kafamın dışındayım
yaşıyor muyum?..öldüm mü?
sunkist ve sudafed
denge çarkı ve nikotinli sakız
yardım etmeyecek bana, beyin ölümü
ne dediklerini anımsamıyorum
kahretsin yatağımı pisledim
bana ne dediklerini anımsamıyorum
bir kahraman olmam için bana ne dediklerini anımsamıyorum
ne dediler anımsamıyorum
oh yardım et!
ne dediler anımsamıyorum!
bilmiyorum, bilmeyeceğim
kahretsin!. yatağı pisledim...