Wiesz, że jestem tu sama
Mam nowy dom i nowych przyjaciół
Którzy są tylko moi
Czasami jest moja matka
Która pyta mnie, jak się czuję
Nie mogłoby być lepiej niż jest
Już o nim zapomniałam
Ale minęło niewiele czasu
Zrozumiesz, że jest trochę za wcześnie
Żebym była taką, jaką mnie znasz
Taką, jaką chciałabym być
Taką, jaką byłam, zanim spotkałam jego
Czasami w nocy jeszcze czuję jego ręce
Których nie potrafię powstrzymać, które mnie krzywdzą
Słyszę jego głos, który nade mną krzyczy
Zakrywam twarz, ale jemu jest wszystko jedno
I tak jeszcze głośniej, że ja już nie mogę
Ani oddychać, ani nawet mówić
I padam na ziemię jak zwierzę
Nie czuję już bólu, nie ma już hałasu
Tylko słaby szloch i głosy z włączonego telewizora
Drżę nawet teraz, gdy…
On nie mieszka już ze mną
Mam pracę, w której idzie mi dobrze
A jutro, kto to wie
Robić planów nie wypada
Jeśli nadejdzie miłość
To na pewno nie będzie podobna do tamtej
Są takie jak my
Które potrzebują odwagi, której nie ma
Kiedy płonie ogień piekielny
Czasami w nocy jeszcze czuję jego ręce
A potem mój wstyd w szpitalach
Gdzie nauczyłam się również udawać
Tę głupią wymówkę, że nie umiem wytłumaczyć
Jak sama spadłam ze schodów
Byłam głucha i ślepa, zbyt zakochana
W tym draniu, który mnie zniszczył
Boże, ale jak ja mogłam tak bardzo pokochać
Tę różę, którą mi podarował
Lecz którą pewnego dnia złamał
Różę, której już nie chcę