Μια απ΄ τις μέρες αυτές που σκεφτόμαι
«σήμερα θα είναι η μέρα που δεν το περίμενα…»
διασταυρωθήκαμε, αποφάσισες να κοιτάξεις
τα γαλανά ματάκια που τώρα πηγαίνουν δίπλα σου
Από τη στιγμή που σε γνώρισα
ενώ έκανες στα γρήγορα μια περίληψη του [βιβλίου] «Ο Καιρός της σιωπής»,
σου ορκίζομαι ότι ποτέ δεν έχω ξαναπεί σε κανέναν
πως κρατάμε παγκόσμιο ρεκόρ στο να αγαπιόμαστε.
Γι΄ αυτό περίμενα με βρεγμένο πρόσωπο
τον ερχομό σου με τριαντάφυλλα, με χίλια τριαντάφυλλα για μένα,
γιατί ξέρεις ότι τρελαίνομαι για αυτά τα πράγματα.
Δεν πειράζει αν είναι χαζό, τέτοια είμαι εγώ.
Και ακόμα μου φαίνεται ψέμα που φεύγει η ζωή μου
με τη φαντασίωση ότι ξαναπερνάς από δω
όπου κάθε Παρασκευή απόγευμα όπως πάντα,
η ελπίδα λέει «κάτσε, ίσως σήμερα ναι…»
Ξεφεύγοντας ένα βράδυ από ένα χασμουρητό από ήλιο
μου ζήτησες να σου δώσω ένα φιλί.
Μα τόσο φτηνά που είναι, αγάπη μου,
τι δυσκολεύεσαι να μου κλείσεις το στόμα μ΄ ένα απ΄ αυτά.
Πέρασαν έξι μήνες και μου είπες αντίο,
Χάρηκα που βρεθήκαμε σ΄ αυτή τη ζωή.
Εκεί έμεινα, στο ένα χέρι η καρδιά,
Και στο άλλο δικαιολογίες που ούτε εσύ καταλάβαινες.
Γι΄ αυτό περίμενα με βρεγμένο πρόσωπο
τον ερχομό σου με τριαντάφυλλα, με χίλια τριαντάφυλλα για μένα,
γιατί ξέρεις ότι τρελαίνομαι για αυτά τα πράγματα.
Δεν πειράζει αν είναι χαζό, τέτοια είμαι εγώ.
Και ακόμα μου φαίνεται ψέμα που φεύγει η ζωή μου
με τη φαντασίωση ότι ξαναπερνάς από δω
όπου κάθε Παρασκευή απόγευμα όπως πάντα,
Η ελπίδα λέει «κάτσε, ίσως σήμερα ναι…»
Αρχίζω να σκέφτομαι
ότι αληθινή αγάπη είναι μόνο η πρώτη.
Αρχίζω να υποπτεύομαι
ότι οι υπόλοιπες είναι μόνο για να ξεχαστούν.
Γι΄ αυτό περίμενα με βρεγμένο πρόσωπο
τον ερχομό σου με τριαντάφυλλα, με χίλια τριαντάφυλλα για μένα,
γιατί ξέρεις ότι τρελαίνομαι για αυτά τα πράγματα.
Δεν πειράζει αν είναι χαζό, τέτοια είμαι εγώ.
Και ακόμα μου φαίνεται ψέμα που φεύγει η ζωή μου
με τη φαντασίωση ότι ξαναπερνάς από δω
όπου κάθε Παρασκευή απόγευμα όπως πάντα,
Η ελπίδα λέει «κάτσε, ίσως σήμερα ναι…»