Ντύνομαι βιαστικά γιατί θέλω να κάνω γιορτή
ξέρεις δεν έχει σημασία το βάψιμο, γιατί η ομορφιά είναι στο μυαλό
είδαμε τον ουρανό να κλαίει πάνω μας
γι αυτό χορεύουμε τώρα που ο ήλιος είναι δικός μας
Θέλω μουσική που να μου θυμίζει την Αφρική
ξαφνικά όλος ο κόσμος αλλάζει σελίδα
ερωτεύεται με το φεγγάρι στη θάλασσα
φεύγει και γυρνάει
Χωρίς να ξέρω πότε
φεύγω χωρίς επιστροφή
θα σε ακολουθήσω μέχρι την άκρη του κόσμου
την τελευταία στιγμή
θα πετούσα σε εσένα, από το Μιλάνο
ως το Χονγκ Κονγκ
περνώντας το Λονδίνο, από τη Ρώμη και τέλος Μπανγκόκ
ψάχνοντας εσένα
Μείνε μακρυά από τη δουλειά σου τουλάχιστον για λίγο
η ζωή κοστίζει λιγότερο, μεταφερόμαστε στην Μπανγκόκ
όπου η μητρόπολη συναντά τα τροπικά
και ανάμεσα στα φώτα γινόμαστε τόσο μικροσκοπικοί
Κατέβασε τα παράθυρα θέλω τον αέρα στο πρόσωπο
δυνάμωσε την ένταση του κομματιού
θα γυρίσουμε στο σπίτι μόνο όταν πέσει ο ήλιος
αυτή η ζωή θα σε αναστατώσει
Χωρίς να ξέρω πότε
φεύγω χωρίς επιστροφή
θα σε ακολουθήσω μέχρι την άκρη του κόσμου
την τελευταία στιγμή
θα πετούσα σε εσένα, από το Μιλάνο
ως το Χονγκ Κονγκ
περνώντας το Λονδίνο, από τη Ρώμη και τέλος Μπανγκόκ
ψάχνοντας εσένα
Ακόμη και τα τείχη αυτής της πόλης μου μιλάνε για σένα
οι λέξεις μένουν στη μέση και όλο και περισσότερο μεγαλώνει η απόσταση ανάμεσα σε μένα και εσένα
ορκίζομαι αυτή τη φορά θα έρθω να σε πάρω
χωρίς να ξέρω πότε
θα πετούσα σε εσένα, από το Μιλάνο
ως το Χονγκ Κονγκ
περνώντας το Λονδίνο, από τη Ρώμη και τέλος Μπανγκόκ
ψάχνοντας εσένα...