Μέσα στου κόσμου τη βουή, καρδιά μου, τρέχω
για να ξοδέψω μια ζωή που δεν αντέχω,
μια μαριονέτα με σχοινιά είν' η καρδιά μου
και πώς να αντέξω, μάτια μου.
Δεν προλαβαίνω να βρεθώ εγώ μ' εμένα,
ψεύτικα όλα στη ζωή κι όλα στημένα,
κατευθυνόμενα πυρά οι έρωτές σου
και πώς να αντέξω, μάτια μου.
Ζηλεύω τους ροκάδες και τους πιτσιρικάδες
που ‘χουν ελεύθερη, στα στήθια τους, καρδιά,
που ζουν τα όνειρά τους και για τον έρωτά τους
τα κάνουν όλα στη ζωή γυαλιά - καρφιά.
Μέσα στου χρόνου την ορμή, καρδιά μου, τρέχω,
ψάχνω αιτία κι αφορμή και συμμετέχω
σ' ένα ατέλειωτο "γιατί" που με πληγώνει
και πώς να αντέξω, μάτια μου.
Ζηλεύω τους ροκάδες και τους πιτσιρικάδες
που ‘χουν ελεύθερη, στα στήθια τους, καρδιά,
που ζουν τα όνειρά τους και για τον έρωτά τους
τα κάνουν όλα στη ζωή γυαλιά - καρφιά.
Master Tempo:
Πετάγεσαι απ' τον ύπνο σου, ζητάς να βρεις το δίκιο σου,
πληρώνεις και πληρώνεσαι, λαδώνεις και λαδώνεσαι,
ποτέ δεν αντιστέκεσαι, μονάχα σκέφτεσαι τι θα φας, τι θα πιεις,
πού θα πας να φτιαχτείς, θα πλυθείς, θα βαφτείς,
λαμπερά θα στολιστείς, στον απέναντι καθρέφτη θα σταθείς,
και αν σ' αρέσει αυτό που βλέπεις, θα ζητάς να πληρωθείς
με την ώρα, με τη μέρα, με τα χρόνια μιας ατέλειωτης ανούσιας ζωής.
Ζηλεύω τους ροκάδες και τους πιτσιρικάδες
που ‘χουν ελεύθερη, στα στήθια τους, καρδιά,
που ζουν τα όνειρά τους και για τον έρωτά τους
τα κάνουν όλα στη ζωή γυαλιά - καρφιά.