เวลาแหงนหน้ายั้นสวรรด์ ทันใดก็เจอหน้าแม่
นึกถึงแววตาแสนนุ่มนวล อุ่นไอเคยเฟฝ้าดูแล
เคยเป็นเหมือนครอบครัวเพียบพร้อม พ่อแม่ลูกอุ่นใจ
ไม่คิดว่าป่าป๊ากล้ามองคนอื่นเขา
เเละกลับหลงลืมแม่เรา
สุดโปรดเรื่องเล่าจากหม่าม้า นั่นคือตํานานฉางเอ๋อ
เสียรักในดวงใจโอ่วอี้ ขึ้นฟ้าลอยลับไม่จอ
เธอรอพบเขาตลอดมา ไยป่าป๊ารอไมใหว
ถ้าพิสูจน์ให้เขาเห็นจริงในเรื่องราว
คงไม่ลืมเรื่องเก่า
เหินขึ้ไป หรือว่านั่นฉางเอ๋อจะเรียกฉัน
เหินขึ้ไป เธอคงคอยดูที่ข้างบนนั้น
อาจจะมองเห็นที่ใจเรียกร้อง
เสียงของฉันนั่นเธอได้ยินบ้างไหม
เหินขึ้นไป
มันคงดีถ้าฉันมีปีกให้ล่องลอยไกล
ถึงที่ที่พบผู้คนเข้าใจ
ท่องเนินทรายที่บนเปลือกดวงจันทร์
จะมีทางบ้างไหมได้ไปอย่างนั้น
จรวดพุ่งไปที่ดวงจันทร์
เพื่อครอบครัวเพรียบพร้อม จะยอมออกบินให้สุดไกล
เเล้ววันนั้นป่าป๊าต้องรู้ว่ารักมันคนยืนยาวเพียงใด
รักเที่ยงแท้ใช่เพียงเเค่เห็น เเต่เป็นความจริงในใจ
คงรู้ได้
ต้องทํายังไงถึงพบทางให้ฉันสู้
เด็กผู้หญิงต้วเล็กๆก็ย้งไม่รู้
ถ้าขึ้นจรวดไป เป็นไงจะลองดู
ใฝ่ฝันอยู่แค่เพียง
เหินขึ้นไป รอก่อนฉางเอ๋อ ฉันจะไปหา
ล่องลอยไกล พิสูจน์ให้ได้เห็นเลยป่าป๊า
จะตัวเบาไร้แรงถ่วงตัวเรา
และฉางเอ๋อไม่นานต้องเจอะกัน
จรวดพุ่งไปที่ดวงจันทร์