Μικρή η μέρα, μεγάλη η νύχτα, η καρδιά σου λιμοκτονεί
Λένε πως καρδιά που μόνη τρώει, πνίγεται, είναι επικίνδυνο
Αλλά την όρεξη μου έχω χάσει, είναι πλέον περιττό
το αίμα μου, έχυσε το πιο βαθύ του κόκκινο κι έγινε σκουριά.
Μικρή η ζωή και μακρύς ο θάνατος, οι σκέψεις μου είναι συννεφιασμένες
Μοιάζω μέσα μου να χάνομαι, έτσι λοιπόν είμαστε δυο τώρα
Μακάρι να είχα λόγια να πω, ύπουλα όμως τα λόγια είναι
Τα σπλάχνα μου χύθηκαν έξω, η καρδιά μου στάθηκε ακίνητη, αλλά ήταν ο Λάζαρος
Ξύπνα! Ροκ του Λάζαρου*
ξύπνα και γύρνα στην καρδιά
Χτύπα με όλο το αίμα και τη βρωμιά
απ'την αρχή.
Τα όνειρα σου μεγάλα, τα πόδια σου μικρά, επίφοβη η ένωσή τους
Μόνος θα βαδίσεις δεν είμαι η βόλτα σου στον γκρεμό
Με απασχολεί το να βρω τη μορφή των πραγμάτων,
δεν είμαι ο θεραπευτής σου
Το αίμα μου έχει χυθεί, τίναξε στον αέρα το κεφάλι μου, θα είναι πολύ κολακευτικό.
Η καρδιά μου μικρή τα μάτια σου μεγάλα, κοίτα πώς μας κοιτάζουν
Είσαι ακόμα νεογνό αλλά εγώ είμαι μεγάλος - δεν είμαι ανώμαλος
Θα μεγαλώσω, θα μεγαλώσω περισσότερο, θα γίνω σκόνη
Κι όμως η καρδιά μου χτυπά όπως στην αρχή γιατί είναι ο Λάζαρος.
Ξύπνα! Ροκ του Λάζαρου
ξύπνα και γύρνα στην καρδιά
Χτύπα με όλο το αίμα και τη βρωμιά
απ'την αρχή.
ΟΥΡΛΙΑΖΩ
Οι γερασμένες καρδιές ανασταίνονται πάλι
ΟΥΡΛΙΑΖΩ
Οι γερασμένες καρδιές ανασταίνονται πάλι
ΟΥΡΛΙΑΖΩ
Οι γερασμένες καρδιές ανασταίνονται πάλι
ΟΥΡΛΙΑΖΩ
Οι γερασμένες καρδιές ανασταίνονται πάλι
Κλάψε μέχρι να στερέψεις
και να πεθάνεις
και θα σε σύρουνε ξανά στο φως