Rivers In The Dust [Dutch translation]

Het zweet snijdt rivieren in het stof

Op je gezicht

Terwijl de wielen onder ons klagen

De wind fluit nog steeds door de nevel

De zon schijnt als een scheermesje

En de botten van gewassen en bankbiljetten bestraten de weg

De snelwegen zijn gevoerd met graven

Als de vingernagels van reuzen

Als bloed dat door een ader wordt getrokken

Haasten wij door het weste in stilte

En ik ben niet degene die je hier wilde hebben

Maar ik zal mijn taak doen

De aanraking van de hemel is vaak buiten bereik

Voor wie het het meest wilt

Jij draagt een roos van gisteren

Alsof de wereld groen en overwoekerd is

En ik draag een halsdoek voor mijn mond

Om het stof en as tegen te houden

Ik droom van een glas water

Terwijl jij over de zee droomt

En ik keek naar mijn voeten terwijl jij naar de lucht keek

En we vroegen ons af waarom onze ogen elkaar niet langer tegenkwamen

Wat we zagen was moeilijk een storm te noemen

Alsof het uit de bladzijdes van een roman was geklommen

En de lakens van stof raakte alles

Als golven tegen de rotsen

Het was ochtend maar ik kon het verdomme niet herkennen

En jij hield mijn hand vast en sluitte je ogen

En ik vond het niet erg

Als Hel zijn tanden laat zien

Leer je je gezicht kennen en

Deze ellendige zon zou de maan kunnen zijn

Voor alles wat het verschaft

Ogen zijn op de weg

Voordag het weer verdwijnt