Όλοι μου λένε πως ήρθε η ώρα να προχωρήσω μπροστά
και πως πρέπει να χαλαρώσω, να μάθω να ζώ τη νιότη μου.
Μα η καρδιά μου είναι μια κοιλάδα, τόσο αβαθής και τεχνητή,
που τρομάζω μέχρι θανάτου πως αν σε αφήσω θα δεις το πόσο ψεύτικη είμαι.
Ενίοτε, νιώθω μοναξιά στην αγκαλιά του αγγίγματός σου
μα ξέρω πως είναι ιδέα μου γιατί τίποτα ποτέ δε μου είναι αρκετό.
Όταν ήμουν παιδί μεγάλωσα δίπλα στον ποταμό Λι,
υπήρχε κάτι μέσα στα νερά του, τώρα αυτό το κάτι είναι μέσα σε εμένα.
Αχ, δε μπορώ να γυρίσω πίσω, μα ο τόπος αυτός κυλά στο αίμα μου
δε μπορώ να γυρίσω πίσω στο ποτάμι.
Μα είναι βαθιά ριζωμένος μέσα μου, κυλά στις φλέβες μου,
κυλά στο αίμα μου και στιγματίζω όποια καρδιά εκμεταλλεύομαι για να γιατρέψω τον πόνο μου.
Μα είναι βαθιά ριζωμένος μέσα μου, κυλά στις φλέβες μου,
κυλά στο αίμα μου και στιγματίζω όποια καρδιά εκμεταλλεύομαι για να γιατρέψω τον πόνο μου.
Έτσι, ρίχνω τις ευθύνες στον ποταμό Λι, στον ποταμό Λι, στον ποταμό Λι.
Ναι, ρίχνω τις ευθύνες στον ποταμό Λι, στον ποταμό Λι, στον ποταμό Λι.
Θα πρέπει μάλλον να στο πω τώρα πριν να είναι πολύ αργά,
πως ποτέ μου δεν ήθελα να σε πληγώσω ή να σου πω ψέμματα κατάμουτρα.
Θέωρησε αυτό ως τη συγγνώμη μου, ξέρω πως έχουμε καιρό μπροστά μας μα προτιμώ να το πω τώρα σε περίπτωση που δε μου δωθεί ποτέ η ευκαιρία.
Όχι, δε μπορώ να γυρίσω πίσω, μα ο τόπος αυτός κυλά στο αίμα μου
δε μπορώ να γυρίσω πίσω στο ποτάμι.
Μα είναι βαθιά ριζωμένος μέσα μου, κυλά στις φλέβες μου,
κυλά στο αίμα μου και στιγματίζω όποια καρδιά εκμεταλλεύομαι για να γιατρέψω τον πόνο μου.
Μα είναι βαθιά ριζωμένος μέσα μου, κυλά στις φλέβες μου,
κυλά στο αίμα μου και στιγματίζω όποια καρδιά εκμεταλλεύομαι για να γιατρέψω τον πόνο μου.
Έτσι, ρίχνω τις ευθύνες στον ποταμό Λι, στον ποταμό Λι, στον ποταμό Λι.
Ναι, ρίχνω τις ευθύνες στον ποταμό Λι, στον ποταμό Λι, στον ποταμό Λι.
Έτσι, ρίχνω τις ευθύνες στον ποταμό Λι, στον ποταμό Λι, στον ποταμό Λι.
Ναι, ρίχνω τις ευθύνες στον ποταμό Λι, στον ποταμό Λι, στον ποταμό Λι.