Δείξε μου ένα σημάδι από τα προβλήματα στο μυαλό σου
Άφησε τα ψέμματα και πες μου ότι είσαι δική μου
Και τα σώματά μας επιπλέουν στον ποταμό
Προς τους ωκεανούς του θανάτου
Με έκανες σκλάβο στα μυστικά της σιωπής σου
Αλλά μου είπες να μείνω
Και μου είπες ότι είσαι δική μου
Και τα σώματά μας επιπλέουν στον ποταμό
Προς τους ωκεανούς του θανάτου
Στο φως όλων όσων θα έρθουν, γιατί απελπίζεσαι;
Επειδή όταν δεν έχεις κανέναν, κανένας δεν θα νοιαστεί
Οπότε μη σε νοιάζει
Και όλα θα καταρρεύσουν
Δεν υπάρχει τίποτα να μοιραστούμε
Δεν θα περιμένω κανέναν
Και κανείς δεν υπάρχει να νοιαστεί
Δεν βλέπω, δεν αισθάνομαι
Εσύ τρέχεις, εγώ λαχταρώ
Περιμένω, εκείνος έρχεται
Σε παίρνει μακριά
Στις τελευταίες στιγμές του καλοκαιριού
Όλα πεθαίνουν
Υπάρχει ένα μονοπάτι φωτιάς μπροστά
Φωτιά στην άλλη πλευρά
Έρχεται μια στιγμή που ο ποταμός στερεύει
Ο χειμώνας έρχεται και εμείς θυσιάζουμε
Τις ζωές μας