Rime of the Ancient Mariner [Greek translation]

'Ακου τη μπαλάντα του γέρου ναυτικού

Δες το βλέμμα του καθώς σταματάει έναν απ' τους τρεις

Παρατηρεί έναν απ' τους καλεσμένους του γάμου

Κάτσε εδώ και άκου τους εφιάλτες της Θάλασσας.

Και η μουσική παίζει, καθώς η νύφη περνάει

Μαγεμένη απ' το ξόρκι του και ο Ναυτικός λέει την ιστορία του.

Οδηγήθηκαν νότια στη γη του χιονιού και του πάγου

Σε ένα μέρος που κανείς δεν έχει βρεθεί

Το αλμπατρός περνά μέσα από τη χιονισμένη ομίχλη

Χαιρετημένη απ' το όνομα του Θεού, ελπίζοντας να φέρει καλή τύχη.

Και το καράβι προχωράει, πίσω στο Βορρά

Μέσα απ' την ομίχλη και τον πάγο και το αλμπατρός ακολουθεί

Ο ναυτικός σκοτώνει το πουλί που συμβολίζει τον καλό οιωνό

Οι μούτσοι του κλαίνε για αυτό που έκανε

Αλλά όταν η ομίχλη καθαρίζει, τον δικαιολογούν

Και γίνονται συνένοχοι του εγκλήματος

Χαράζουν την πορεία τους στο Βορρά και πέρα στη θάλασσα

Χαράζουν την πορεία τους στο Βορρά μέχρι να ηρεμήσουν όλα.

Το αλμπατρός ξεκινά με την εκδίκηση του

Μια φριχτή κατάρα, μια δίψα ξεκίνησε

Οι μούτσοι του κατηγορούν την κακή τύχη στο Ναυτικό

Όσο για το λαιμό του, το νεκρό πουλί κρεμάστηκε

Και η κατάρα συνεχίζεται στη θάλασσα

Και η κατάρα συνεχίζεται γι' αυτούς και για μένα.

"Μέρα με τη μέρα, μέρα με τη μέρα, δεν μας λείπει ούτε ανάσα ούτε αίσθημα

Τόσο αδρανείς όσο ένα ζωγραφισμένο πλοίο σε έναν ζωγραφιστό ωκεανό

Νερό, νερό, παντού και όλοι οι πίδακες είχαν συρρικνωθεί

Νερό, νερό, παντού καμία στάλα να πιούμε."

Ορίστε, καλεί ο Ναυτικός, έρχεται ένα πλοίο από εκείνη τη γραμμή

Πώς πώς μπορεί να πλεύσει χωρίς αέρα στα πανιά και χωρίς νερά.

Είδες...έρχεται καταπάνω μας

Έρχεται καταπάνω μας, απ΄τον ήλιο

Είδες...δεν έχει πλήρωμα

Δεν έχει ζωή, αλλά περίμενε υπάρχουν δύο.

Θάνατος και αυτό είναι η Ζωή στο Θάνατο, ρίχνουν τα ζάρια τους για το πλήρωμα

Κερδίζει τον Ναυτικό και του ανήκει τώρα.

Τότε...το πλήρωμα ένας προς ένας

Πέφτουν κάτω νεκροί, διακόσιοι άντρες

Αυτή...Αυτή, η Ζωή στο Θάνατο.

Τον αφήνει να ζήσει, τον εκλεκτό της.

"Ένας προς κάτω από το φως του επίμονα λαμπερού φεγγαριού,

όλα έγιναν πολύ γρήγορα για να προλάβουν να βογγήξουν ή να αναστενάξουν

ο καθένας τους γύρισε το πρόσωπο του με άθλια οξύτητα,

και με καταράστηκε με το βλέμμα του

τέσσερις φορές πενήντα ζωντανοί άντρες

με βαρύ πλήγμα, άψυχο κομμάτι,

έπεσαν κάτω ένας προς ένας."

Η κατάρα ζει ακόμα στα μάτια τους

Ο Ναυτικός ήλπιζε να είχε πει ψέματα

Μαζί με τα θαλάσσια πλάσματα

Αλλά εκείνα συνέχισαν να ζουν, και το ίδιο έκανε και αυτός.

Και κάτω από το φως του φεγγαριού

Προσεύχεται για την ομορφιά τους όχι για την κατάρα

Τους ευλογεί με την καρδιά του

Όλοι τους είναι πλάσματα του Θεού.

Τότε το ξόρκι αρχίζει να λύνεται

Το αλμπατρός πέφτει απ' το λαιμό του

Βυθίζεται κάτω σαν μολύβι στη Θάλασσα

Μετά πέφτει και έρχεται η βροχή.

Ακούει τους βρυχηθμούς των πολύ καιρό πεθαμένων θαλασσοπόρων

Τους ακούει να ετοιμάζονται να ανυψωθούν

Τα σώματα τους ανεβαίνουν λόγω των καλών ψυχών τους

Κανένας τους δεν μιλάει και το βλέμμα τους είναι άψυχο.

Και η εκδίκηση εξακολουθεί να αναζητείται, η μετάνοια ξεκινά και πάλι

Μεταμορφώνεται σε έκσταση και ο εφιάλτης συνεχίζεται.

Τώρα η κατάρα έχει επιτέλους λυθεί

Και ο Ναυτικός ψάχνει το σπίτι του

Τα πνεύματα φεύγουν

Διαμορφώνουν το δικό τους φως και ο Ναυτικός μένει μόνος.

Και τότε μια βάρκα ήρθε προς το μέρος του

Ήταν μια χαρά που δεν μπορούσε να την πιστέψει

Η βάρκα του Πιλότου, ο γιος του και ο ερημίτης.

Η μετάνοια της ζωής θα πέσει πάνω του.

Και το πλοίο βουλιάζει σαν μολύβι στη θάλασσα

Και ο ερημίτης σώζει τον ναυτικό απ' τις αμαρτίες του.

Ο Ναυτικός είναι υποχρεωμένος να πει την ιστορία του

Όπου κι αν πηγαίνει

Για να μάθουν οι άλλοι απ' τα λάθη του

Πως πρέπει να αγαπάμε όσα έφτιαξε ο Θεός.

Και ο καλεσμένος του γάμου είναι ένας στεναχωρημένος και σοφότερος άντρας

Και η ιστορία συνεχίζεται.