Ağaçların içine doğru
Çamurlu yerlerden geçerek
Evimden daha da uzaklara
Arkamda uluyan
Tazıları duyuyorum
Sürü beni yalnız yakalamak için kovalıyor
Yolu bana çıkan
Bir hastalık izi
Eğer lanetliysem
O zaman göreceksin
Arıyorum karanlığı
Ve boşluğu
Güneşten saklanıyorum
Hiç dinlenmiyeceğim
Hiç rahatta olmayacağım
İşim bitti, ben de kaçıyorum
Biri dağa düştü
Buharımsı eller bıçağı bıraktı
İçimde çılgın bir pişmanlık
Ölümün enstrümanları önümde
Azı kurtarmak için her şeyi kaybet
Sana göre sen haklısın
Ve iblislerini kov
Ölüm bir şakaya dönüşürken
Sen akılsız insanların
Maskarasısın
İtiraflar ağzına takılmış
Ve eski hummalar tekrar ortaya çıkıyor
Gece kadar aciz
Ve ışıkta güçsüz
Bir duaya muhtaç
Issız yollarda yürüyor
Bir umut tohumu bulmak için
Onlar ağaçlar
İçleri çürümüş ve hiç iyi değil
Kökler emiyor, benim kaynağımdan çalıyor
Yorgun dallar ışığa uzanıyor
Bu iddiaların hepsi yanlış
Alacalı orman
Hayatı boyunca kefaret bekleyişinde
Öldükleri sırada
Yanlarında kimse yokken
Bağışlandılar mı?
Boş bir kararlılık
Ruhu zehirliyor
İçerideki dizginsiz canavar
Egemenliği kontrol ediyor
Şimdiyse ağaçlar yanıyor
Hayat bitkilerini parçalıyor
Kullanışsız kara kalıntılar
İçin için yanıyor