Είμαι ξανά στο σπίτι, κέρδισα τον πόλεμο, και τώρα βρίσκομαι πίσω από την πόρτα σου. Προσπάθησα πού να υπακούσω στον νόμο, να δω το νόημα όλου αυτού. Με θυμάσαι; Πριν από τον πόλεμο. Είμαι ο άντρας που ζούσε στην διπλανή πόρτα. Πριν καιρό...
Όπως μπορείς να δεις, όταν με κοιτάς, είμαι κομμάτια από αυτό που ήμουν. Είναι πιο εύκολο να μην με κοιτάς όταν στέκομαι στα δυο μου πόδια. Είμαι ψηλότερος όταν στέκομαι εδώ ακίνητος, ρωτάς αν πραγματοποιήθηκαν τα όνειρά μου. Με έκαναν να έχω ατσάλινη καρδιά, το είδος που οι σφαίρες τους δεν μπορούν να δουν
Τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται,
Είμαι αντίγραφο, είμαι αντίγραφο
Άδειο κέλυφος μέσα μου
Δεν είμαι ο εαυτός μου, είμαι αντίγραφο του εαυτού μου.
Το φως είναι πράσινο, το μητρώο μου είναι λευκό, νέα ζωή για να γεμίσω την τρύπα μέσα μου. Δεν είχα όνομα, τον τελευταίο Δεκέμβρη, Χριστούγεννα, Παραμονή, δεν θυμάμαι. Είχα συνέχεια πόνους, είδα την σκιά σου στην βροχή. Ζωγράφισα όλα τα περιστέρια κόκκινα, εύχομαι να είχα μείνει σπίτι καλύτερα.
Τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται,
Είμαι αντίγραφο, είμαι αντίγραφο
Άδειο κέλυφος μέσα μου
Δεν είμαι ο εαυτός μου, είμαι αντίγραφο του εαυτού μου.
Θα με αφήσεις τώρα, όταν όλα έχουν τελειώσει
Θα με αφήσεις, τελείωσε ο κόσμος μου...
Ξεκινώντας από το μέρος που ήμουν, και προσπαθώντας να κρατήσω το σπίτι μου καθαρό. Τώρα είμαι εδώ και δεν θα γυρίσω πίσω πιστεύω.
Αποκοιμήθηκα και είδα ένα όνειρο, επιπλέω σε ένα σιωπηλό όνειρο. Κανείς δεν μου ρίχνει το φταίξιμο
Αλλά τπιποτα δεν είναι όπως φαίνεται, ναι.
Τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται,
Είμαι αντίγραφο, είμαι αντίγραφο
Άδειο κέλυφος μέσα μου
Δεν είμαι ο εαυτός μου, είμαι αντίγραφο του εαυτού μου.