Την αίσθηση, που με κυριεύει
Δεν μπορώ να περιγράψω
Πόνος που αισθάνθηκα, τόσο παλιά
Που δεν τον θυμάμαι
Άνοιξε μια τρύπα για να μπορώ να βλέπω
Την απόγνωσή μου
Αισθήματα που είχα, τόσο παλιά
Που δεν τα θυμάμαι
Aντέχω, ώστε να μάθουν
Αυτό που είναι δεδομένο για 'μένα, δεδομένο για 'μένα
Να κρύβομαι
Πίσω από τη μάσκα, τώρα
Και να προσπαθώ να πιστέψω
Κλείστε τα μάτια σας σε αυτό που βλέπετε
Δεν μπορείτε να τα ενστερνιστείτε
Άφηστέ το, καλύτερα, ήσυχο
Και μη θυμάστε
Κόψτε τη περηφάνια σας και κοιτάξτε την καθώς αιμορραγεί
Δεν μπορείτε να το αρνηθείτε
Τον πόνο που εσείς ξέρετε πως δεν μπορείτε να αγνοήσετε
Εγώ δεν τον θυμάμαι
Aντέχω, ώστε να μάθουν
Αυτό που είναι δεδομένο για 'μένα, δεδομένο για 'μένα
Να κρυφτούν
Πίσω από τη μάσκα, αυτή τη φορά
Και να προσπαθήσουν να πιστέψουν
Ας μπορούσα
Να θυμηθώ
Γνωρίζοντας πως αυτό (το γεγονός) θα
Με υπερνικούσε
Ας μπορούσα
Απλά, να πορευτώ μόνος
Και να δοκιμάσω να δραπετεύσω
Εντός μου
Την αίσθηση, που με κυριεύει
Δεν μπορώ να περιγράψω
Πόνος που αισθάνθηκα, τόσο παλιά
Που δεν τον θυμάμαι
Απλά αντέχω, ώστε να μάθουν
Αυτό που είναι δεδομένο για 'μένα, δεδομένο για 'μένα
Να κρυφτούν
Πίσω από τη μάσκα, αυτή τη φορά
Και να προσπαθήσουν να πιστέψουν
Ας μπορούσα
Να θυμηθώ
Γνωρίζοντας πως αυτό (το γεγονός) θα
Με υπερνικούσε
Ας μπορούσα
Απλά, να πορευτώ μόνος
Και να δοκιμάσω να δραπετεύσω
Εντός μου
Εντός μου
Εντός μου