Ο, αγαπητή μητέρα, σ' αγαπώ
Λυπάμαι, δεν ήμουν αρκετά καλός
Αγαπητέ πατέρα, συγχώρα με
Γιατί στα μάτια σου, απλώς ποτέ δεν προστέθηκα
Στην καρδιά μου ξέρω πως σε απογοήτευσα, αλλά με άφησες εδώ μόνο
Αν μπορούσα να συγκρατήσω τη βροχή, θα μούδιαζες τον πόνο;
Γιατί θυμάμαι τα πάντα
Αν μπορούσα να σε βοηθήσω να ξεχάσεις, θα έπαιρνες τη μεταμέλεια μου;
Γιατί θυμάμαι τα πάντα
Ο, αγαπητέ αδελφέ, απλώς μη με μισείς
Που ποτέ δεν σου στάθηκα ή δεν ήμουν στο πλευρό σου
Αγαπητή αδελφή, σε παρακαλώ μη με κατηγορείς
Έκανα μόνο αυτό που πίστευα πως ήταν πραγματικά σωστό
Είναι ένας μακρύς και μοναχικός δρόμος, όταν ξέρεις πως περπατάς μόνος
Αν μπορούσα να συγκρατήσω τη βροχή, θα μούδιαζες τον πόνο;
Γιατί θυμάμαι τα πάντα
Αν μπορούσα να σε βοηθήσω να ξεχάσεις, θα έπαιρνες τη μεταμέλεια μου;
Γιατί θυμάμαι τα πάντα
Νιώθω σαν να δραπετεύω
Είμαι ακόμα τόσο μακρυά από το σπίτι
Λες πως ποτέ δεν θα αλλάξω
Μα τι στο διάλο ξέρεις;
Θα τα κάψω όλα στο έδαφος πριν σε αφήσω να τρέξεις
Σας παρακαλώ συγχωρέσε με, δεν μπορώ να σε συγχωρέσω τώρα
Θυμάμαι τα πάντα
Αν μπορούσα να συγκρατήσω τη βροχή, θα μούδιαζες τον πόνο;
Γιατί θυμάμαι τα πάντα
Αν μπορούσα να σε βοηθήσω να ξεχάσεις, θα έπαιρνες τη μεταμέλεια μου;
Γιατί θυμάμαι τα πάντα
Όλα πέρασαν τόσο γρήγορα
Ακόμα δεν μπορώ να αλλάξω το παρελθόν
Πάντα θα θυμάμαι τα πάντα
Αν μπορούσαμε να αρχίσουμε ξανά
Θα άλλαζε αυτό το τέλος;
Θυμόμαστε τα πάντα, τα πάντα