Regnbogans stræti lyrics

Það er sannleikur í lífinu, menn ljúga

frá æskunni á vængjum vonar fljúga.

Það er í eðli sumra á ystu brún að standa,

fyrst þá sem þeim finnist þeir anda.

Gefast aldrei upp þó óttinn þeim mæti

í hliðargötum frá regnbogans stræti.

Sumar manneskjur sannleikann þrá

og aðrir þola hann ekki, vilja aldrei sjá.

Sumir erfa áföll forfeðra sinna

meðan aðrir hamingju í hjarta finna.

Sagt er að sáttin öllum mönnum mæti

að morgni dags á regnbogans stræti.

Sýndu mér ást í fangi blárra daga

fagnaðu sem væri ég gömul saga

við glugga opinn lesinn fyrir löngu síðan

og í brjósti þínu logaði ástríðan.

Ég trúi einn dag aftur lausnin þér mæti

undir krónum trjánna við regnbogans stræti.

Þú saknar eldsins á einhvern skrítinn máta

augun þín brosa en hjartað er að gráta

þó svo lífið faldi leyndarmál þín

öskur sársaukans í hlustum ykkar hvín.

Veit ég að réttlætið mun stíga niður fæti

og tala máli þínu á regnbogans stræti.

Þeir settu verðmiða á kærleikann og drógu

um höfuð frelsisins gaddavír og hlógu.

Þeir eru að gjaldfella orðin eitt af öðru

og líktu frelsinu við eiturnöðru.

Og fyrir sannleikann brugðu þeir fæti

sorgin býr líka við regnbogans stræti.

Stanslaust hungur áfram veginn okkur rekur

rútínuþjáning þreytt taugakerfið skekur

og við þráum ástin sé eina varðan

þó flestir berja höfuð sitt við steininn harðan.

Fyrir þá þjáðu verður alltaf laust sæti

ef leið þeirra liggur á regnbogans stræti.

Allar óskir regnbogans ávallt bíða

eftir þeim sem þurftu sársaukann að líða

ást þeirra er minnisvarði, mildi vinur minn,

um þá menn sem tóku öll höggin á sína kinn.

Á Seyðisfirði um nótt léttir á fæti

máluðu nokkrir strákar regnbogans stræti.

Og við fæðumst, verðum gömul og við förum.

Verða ennþá ósögð orð á köldum vörum?

Verður okkar hinsti förunautur lygin?

Verður hann ómálaður ennþá strekktur striginn?

Það er sagt í hinsta andvarpinu mætir

þú sjálfum þér á regnbogans stræti.