Δεν είσαι σαν κι εμένα,
Αυτό δεν αλλάζει
Το ότι είσαι δίπλα μου
Και εγώ κοιτάζω πως κοιμάσαι.
Κοιμάσαι εδώ και ώρα,
Ήμουν εγώ που όλη τη νύχτα
Ρωτούσα σιωπηλά τον εαυτό μου
Τι θα κάνεις όταν φύγω.
Και μετά αφήνω την πόλη σου.
Κοιτάζω πίσω και νιώθω ένα βάρος,
Γιατί μόλις είχε αρχίσει
Αυτό που εσύ δεν θέλεις κι εγώ θέλω τόσο πολύ.
Εγώ είμαι η βροχή κι εσύ είσαι η θάλασσα
Νόμιζα ότι θα μπορούσα να το αντέξω,
Να το αφήσω αυτό
Αλλά δεν γίνεται.
Υπερέβαλλα λίγο
Όταν σ’ αγαπησα,
Αλλά δεν γίνεται.
Προσπάθησα τα πάντα
Για να σε μισήσω
Αλλά δεν γίνεται.
Δεν γίνεται.
Δεν είμαι σαν κι εσένα,
Κλείνω τα μάτια
Και περπατάω στα τυφλά μέσα στους δρόμους,
Εγώ είμαι εδώ, αλλά εσύ που είσαι;
Έτσι θα ‘πρεπε να είναι όλα;
Ήμουν μόνη για πολύ καιρό,
Όλα ήταν μια χαρά
Όλα ΟΚ και ύστερα ήρθες εσύ.
Και τώρα αφήνω την πόλη σου.
Κοιτάζω πίσω και νιώθω ένα βάρος,
Γιατί μόλις είχε αρχίσει
Αυτό που εσύ δεν θέλεις κι εγώ θέλω τόσο πολύ.
Εγώ είμαι η βροχή κι εσύ είσαι η θάλασσα.
Εγώ είμαι η βροχή κι εσύ η θάλασσα.
Η απαλή βροχή πέφτει ήσυχα
Εγώ είμαι η βροχή κι εσύ η θάλασσα.
Η απαλή βροχή σχηματίζει μεγάλους κύκλους στο νερό.