Refugees [Polish translation]

Północ została gdzieś daleko stąd, było tam zimno:

lód skuł ludziom serca i dodał im lat.

Południe było narodzinami przyjemnych, ale suchych, lądów:

wędrowałem przez wodne głębiny i biłem się z myślami.

Wschód był świtem, budzącym się w złotych promieniach słońca:

wiatry były łagodne i zaczęły wiać z jednego kierunku.

Z nadejściem lata, mimo że starsi ludzie patrzyli z pogardą,

żyliśmy w zgodzie, dodając sobie wzajemnie otuchy.

Szliśmy, czasem ręka w rękę,

wzdłuż cienkiej linii wyznaczającej granicą morza i lądu,

uśmiechając się życzliwie.

Zaczęliśmy dostrzegać, że możemy być wolni

i razem wyruszyliśmy ku Zachodowi.

Zachód, to miejsce, gdzie któregoś dnia dokonamy żywota,

gdzie kolory zmieniają się z szarych na złote,

tam możesz żyć pośród przyjaciół,

a promienie słoneczne odłupują się od złocistych chmur:

Zachód to Mike i Susie,

Zachód to miejsce, które kocham.

Tam powinniśmy spędzić nasze ostatnie dni życia,

opowiadać wciąż te same historie…

no cóż, przynajmniej próbowaliśmy.

Więc na Zachód, z uśmiechem na twarzy, pójdziemy.

O, tak, współczujemy tym, którzy nigdy nie poznają tej drogi…

Jesteśmy uchodźcami porzucającymi życie, jakie znaliśmy i kochaliśmy…

Nic do zrobienia, nic do powiedzenia, nie ma gdzie mieszkać, zostaliśmy sami.

Jesteśmy uchodźcami niosącymi w brązowych worach, zawiązanych sznurkiem, wszystko to, co mamy…

Nie do pomyślenia, nic to nie znaczy, ale z własnego wyboru możemy być szczęśliwi.

Zachód to Mike i Susie,

Zachód to Mike i Susie,

Zachód to miejsce, które kocham,

Zachód to dom uchodźców.