Sevgi xoru...
Nəqarət, səmanın rəngi, iyirmi ilin ətri,
Uşaq vaxtı qaçdığım günəşlə dolu bağ.
Hər yerdə səni axtardım, uzaq sevgilim,
Əlimdən tutduğun yolları izləyirəm.
Günlər keçdi və biz böyüdük,
Sevgi bizi incitdi, zaman sağaldı.
Ancaq tək və baharsız,
Meşələrdə, tarlalarda boş yerə qaçıram,
Deyin, keçmiş sevgilərimizi xatırlayın?
İllər keçir
Və darıxmağımın damlarında yağış yağır.
Karvanlar hara getdi,
Ürəyimi oğurlamaq, xəyallarımı unudulmağa aparmaq?
Kaş ki, əvvəlki kimi qayıdasan
Gətir pərdələrimə gül, gəncliyini evimə.
Qarşılaş, yağışın rəngi, iyirmi ilin peşmançılığı,
Artıq uşaq olmamağın kədəri, həzinliyi.
Ancaq tək və səndən uzaqda, olmadığın yollarda,
İyirmi illik sevgilərimə yas tutacağam.