To tylko wtedy, kiedy łzy mi dają
Najgłębszy ze wszystkich sens - sekretu twego
Czuję się oczyszczona i pozwalam
Na łaskę słuchania serca mego.
Lecz dlaczego potem.
Nadchodzi natychmiast w nas podejrzenie.
Że to wszystko premedytacja.
I łzy znów następują po Fado.
Za wszystkim, co odrzuca miłość nasza.
I nie chcemy nic wiedzieć - już o sercu.
A mało ważne jest – czy nam ustąpi.
I powracamy do pragnienia gorąco,
Gdzie liczą się uczuć dary.
Lecz dlaczego potem
Nadchodzi natychmiast w nas podejrzenie.
Że to wszystko premedytacja.
I łzy znów następują po Fado.
Za wszystkim, co odrzuca miłość nasza.
AgnW
„Recurso - Sposób”
(Przetłumaczyła z francuskiego DjaGos)
Tylko wtedy, kiedy łzy dają mi
Najgłębszy sens twojego sekretu
Czuję się oczyszczona i pozwalam sobie na
Łaskę wysłuchania mojego serca.
Potem natychmiast, (dlaczego?)
Nadchodzi podejrzenie
Że w nas dwojgu wszystko jest premedytacją
I łzy znów następują po Fado.
Za wszystkim, czego nasza miłość odrzuca.
I nie chcemy już nic wiedzieć o sercu
I mało ważne jest to, w czym nam ustąpi
Powracamy, rozgorączkowani do tego pragnienia
Gdzie jedynym co się liczy jest to co dają nam uczucia.
Potem natychmiast, (dlaczego?)
Nadchodzi podejrzenie
Że w nas dwojgu wszystko jest premedytacją
I łzy znów następują po Fado.
Za wszystkim, czego nasza miłość odrzuca.