[Strofe 1]:
Wek mij en was me in het zuiverste water.
De ogen en de handpalmen, er is nergens iets beters.
En wieg de brug tussen mij en jou.
Wek me met een kus uit sterrenstof.
Ik zweef tijdens deze dans, die fascinerend is,
En blaas de brug op tussen mij en jou.
Refrein:
Achterovervallend, verdwijnend in de dood.
Er is geen schaamte in de liefde, er mogen geen verboden zijn!
We zweven boven elkaar en cirkelen met de vliegtuigen -
We kunnen maar nauwelijks deze lucht ademen,
In deze bewegingen is bijna geen leven!
[Strofe 2]:
Wek mij. Ik heb niet gezocht maar alles reeds gevonden.
Ik adem vrijuit, de treurnis is gestorven,
Het brengt niet er lang over te piekeren!
Wek mij. "Morgen" zal voor ons niet meer onder de levenden zijn.
Onze tijd - is er reeds één voor ons tweeën!
De lampen branden, de tunnel is open.
Refrein:
Achterovervallend, verdwijnend in de dood.
Er is geen schaamte in de liefde, er mogen geen verboden zijn!
We zweven boven elkaar en cirkelen met de vliegtuigen -
We kunnen maar nauwelijks deze lucht ademen,
In deze bewegingen is bijna geen leven!
Wek mij!
Wek mij!
Wek mij!
Refrein:
Achterovervallend, verdwijnend in de dood.
Er is geen schaamte in de liefde, er mogen geen verboden zijn!
We zweven boven elkaar en cirkelen met de vliegtuigen -
We kunnen maar nauwelijks deze lucht ademen,
In deze bewegingen is bijna geen leven!
Wek mij!