Κλαίει ο ουρανός και στα χέρια μου
Βλέπω τα δάκρυά του να πέφτουν
Η ησυχία μου κάνει κακό
Τελείωσε ο έρωτάς μας
Η λύπη με τιμωρεί
Αρπάζει το είναι μου
Μπορείς να πάρεις την ελπίδα μου
Να μου σπάσεις ολοκληρωτικά την καρδιά
Σαν ένα κρύσταλλο
Που πέφτει στο έδαφος
Αλλά σου ορκίζομαι ότι στο τέλος
Μόνη μου θα σηκωθώ
Σαν ένας ουρανοξύστης
Σαν ένας ουρανοξύστης
Λίγο-λίγο, με τον καιρό
Θα σε ξεχάσω
Δε θα συνειδητοποιήσεις
Ότι αιμορραγώ εδώ
Τα παράθυρά μου έχουν σπάσει
Αλλά δε θα παραδοθώ
Μπορείς να πάρεις την ελπίδα μου
Να μου σπάσεις ολοκληρωτικά την καρδιά
Σαν ένα κρύσταλλο
Που πέφτει στο έδαφος
Αλλά σου ορκίζομαι ότι στο τέλος
Μόνη μου θα σηκωθώ
Σαν ένας ουρανοξύστης
Σαν ένας ουρανοξύστης
Πήγαινε να πετάξεις
Εγώ είμαι καλύτερα έτσι
Πολύ μακριά σου
Μη γυρίσεις ξανά
Γιατί ήδη το αποφάσισα
Χωρίς την ανάμνησή σου θα μάθω να ζω
Μπορείς να πάρεις την ελπίδα μου
Να μου σπάσεις ολοκληρωτικά την καρδιά
Σαν ένα κρύσταλλο
Που πέφτει στο έδαφος
Αλλά σου ορκίζομαι ότι στο τέλος
Μόνη μου θα σηκωθώ
Σαν ένας ουρανοξύστης
Σαν ένας ουρανοξύστης
Σαν ένας ουρανοξύστης
Σαν ένας ουρανοξύστης