Zerwałem się nad ranem w mieście dajmy na to N.
Pośród tysiąca takich samych miast.
Donośny łoskot na ulicy nagle obudził mnie,
jakby ktoś z nieba strącił worek gwiazd.
Za oknem w dole co minutę wielki przebiegał tłum,
gonili jedni drugich z całych sił.
Proporce lśniły, bębny biły, ludzie wzniecali szum,
a każdy ile pary w płucach wył:
Hip, hip i hura, hura!
Wy i ta cała reszta zła!
Hip, hip i hura, hura!
Bóg wie kto tu rację ma.
Najpierw mańkutom praworęczni przysolili że hej,
a potem tłum brunetów rudych lał.
Fani muzyki zwarli szyki przeciw głuchym jak pień,
a każdy z nich się opętańczo darł
Hip, hip i hura, hura!
Wy i ta cała reszta zła!
Hip, hip i hura, hura!
Bóg wie kto tu rację ma.
Wyszedłem żeby kupić na śniadanie jajko i chleb
i nie zdążyłem nawet zmęczyć nóg.
Pamiętam tylko ze dostałem nagle od tylu w łeb,
ktoś krzyczał kiedy całowałem bruk:
Hip, hip i hura, hura!
Wy i ta cała reszta zła!
Hip, hip i hura, hura!
Bóg wie kto tu rację ma.