Òran Fìr Heisgeir [English translation]

Gura mis’ tha fo mhì-ghean

’S mi leam fhìn air a’ chnoc

Fada, fada, bho m’ chàirdean

Ann an àite ri port,

Gus am facas do bhàta

Le siùil àrda ri dos,

Tigh’nn a-steach chun na h-Àirde

’S mac an àrmainn air a' stoc.

Mac an àrmainn air stiùir

A tigh’nn a dh’ ionnsaidh an Troit;

Gu bheil an caolas a’ beucadh,

’S muir ag èirigh mu slait;

Tha do làmh-sa cho gleusta

’S nach do thrèig ise neart

Ged a thigeadh muir dubh-ghorm

'Chuireadh sgur agus siail.

’S ged a bhiodh cìosnachadh mar’ ann

’Bhuaileadh barraibh a crann,

’Chuireadh dh’ ionnsaigh a slat i,

’S luaithe h-astar na long;

Bhiodh i aigeannach, aotrom,

’G èirigh eadar gach gleann,

’S muir a’ bualadh mu darach,

’Fuasgladh reangan is lann.

Bu tu sgiobair na fairge,

Bu tu fear falmadair grinn,

Gur tu b’ urrainn a stiùireadh

’Nuair a dhiùltadh iad i;

Ged a bheireadh iad thairis,

’S iad na laighe ’s an tuim,

Chumadh tusa i cho gàireach,

Gus an tàradh i tìr.

Chan eil aon rubha cladaich

Eadar seo ’s a Chaoir-dhearg,

Eadar Lìte ’s gach cala,

’N dèanta fantainn neo falbh;

Chan eil maighstir soithich

'Chuala feothas do làimh

Nach bi faighneachd ’s a fiosrach

Càite faighte do bhàt’.

Iùbhrach àlainn, ’s i fallainn,

’S i ri gabhail a’ chuain,

I ruith cho dìreach ri saighead

’S gaoth na h-aghaidh gu cruaidh;

Ged a bhiodh stoirm a' chlachadh meallain

Ann, 's an cathadh a tuath

Nì Fear Heisgeir a gabhail

Làmh nach athadh ro ’n stuaigh.

Tha Fear Heisgeir a’ tighinn;

Bu tu ceann-uidhe nan ceud,

Bu tu ceann-uidhe na cuideachd

'S cha bu sgrubaire crìon;

’N àm ruighinn do bhaile,

Seal mu ’n cromadh a’ ghrian,

Bu tu mac an deagh athair

Bha gu mathasach riamh.