Już wcześnie rano,
Słońce wzeszło na zupełnie błękitnym niebie.
Choć wcale na to nie zanosiło się,
Gdy rozglądałem się, moje myśli powróciły ku tobie.
Nagły hałas sprawił, że dzieci uciekły
Szukając kryjówki,
I wówczas uderzył grzmot, a błyskawica przeszyła niebo.
Patrzę z tego okna,
Na tysiące rzek, które pędzą za moimi drzwiami.
Stojąc jak na wyspie,
Wyglądam kogoś na brzegu.
I widzę wyraźnie, że doprawdy nic się nie zmieniło,
Wtem znów błyskawica uderzyła poprzez puste niebo.
Och - deszcz pada,
Wreszcie pada deszcz,
Och - to deszcz pada,
Ale czy zmyje te samotne łzy?
Ci z najnowszego wehikułu czasu,
Pomyślą pewnie, że walczyłem aby wyrwać się stąd.
Ale mimo ich wspaniałych wynalazków,
I mimo ich dobrych intencji, zostanę tutaj.
Tam na rogu, gdzie słońce zaświeciło,
Ludzie zgromadzili się wkoło,
Ale potem rozproszyli się, gdy tylko krople deszczu uderzyły w ziemię.
Och - deszcz pada
Wreszcie pada deszcz
Och - to deszcz pada
Ale czy da radę spłukać te samotne łzy?