راه میرم تو خیابونا، نگام به آسمون
فکرِ اینم که چی کم گذاشتم آخه مگه واسه اون؟
رفت و به همه گفتش خیلی راحت، از رازمون
آخرشم نفهمیدم چرا یهو عوض شد فازِ اون
رفت و تنهام گذاشت، درد رو دردام گذاشت
خوب میدونست نقطه ضعفم چی بود
دست رو نقطه ضعفام گذاشت
بهش گفتم نرو بمون کنارم، مرحم دردام شو باز
ولی رفت و پشتش هم نگاه نکرد
خدا می‌دونه که الآن کجاست
رفت، رفت، رفت
منو دوسَم نداشت
رفت، رفت، رفت
تعصب رو من نداشت
از دست رفت
با اینکه می‌رفت جونم براش
رفت، رفت، رفت
حتی یه یادگاری هم تو خونه‌م نذاشت
از چی بگم که ازت دلخورم؟
این روزا پُر از دلهره‌م
با اینکه بعدِ تو آدمای مختلفی از حرف میکردن هِی پُرم
ولی باز من مثل تو نمیشم
توی این سینه‌م حرف واسه‌ت پُره بی‌شک
موی سفید، رو سرم پُره ریشه‌ن، بلند
تو باعث شدی این مدلی شم
باشه، منم دیگه مثل خودت میشم
منم مثل آدمای دوره‌ت میشم
منم دیگه قیدتو زدم
و واسه‌ی موندنت دو دل میشم
مگه نه؟ مثل تو نمیشم
میرم از زندگیت، مثل یه نقطه میشم
یادم نمیرها خرابی و گریه‌ها و بغض‌های دیروز و پریروز و کل دیشب
رفت، رفت، رفت
منو دوسَم نداشت
رفت، رفت، رفت
تعصب رو من نداشت
از دست رفت
با اینکه می‌رفت جونم براش
رفت، رفت، رفت
حتی یه یادگاری هم تو خونه‌م نذاشت
برو بهتره تمومش کنی
نمی‌خوام وقتمو حرومش کنی
بدون دلی که واسه‌ت می‌تپید دیگه امونش بُرید
برو که دیگه من طاقت ندارم
یه شب یه خواب راحت ندارم
راستشو بخوای تصمیم گرفتم دیگه ازین به بعد وقتمو واسه‌ت نزارم
برو ولی یادت باشه
حواست به کارت باشه
برو ولی من بعید می‌دونم کسی مثل من نگرانِ حالت باشه
استرسی‌ام، تیک‌م هست
نمی‌خوام بزنی دیگه‌م حرف
هر کی پُرسید از تو چه خبر؟
سکوت میکنم و میگم رفت!
رفت، رفت، رفت
منو دوسَم نداشت
رفت، رفت، رفت
تعصب رو من نداشت
از دست رفت
با اینکه می‌رفت جونم براش
رفت، رفت، رفت
حتی یه یادگاری هم تو خونه‌م نذاشت