W robotniczej dzielnicy - zima,
W robotniczej dzielnicy - śnieg.
W robotniczej dzielnicy tracą rozum,
Krzywą bloku żużlowego - nowy wiek.
Pijane dzieci zimnej krainy
Wypluwają nowy hymn,
Inwalidzi bezkresnej czeczeńskiej wojny
Atakują jakiś nocny sklep.
Robotnicza dzielnica - tandetna broszka,
Robotnicza dzielnica - waciak,
Wyskoczyła jakaś głodna i blada wesz
Na robotniczy, niech to, panel.
W robotniczej dzielnicy - zęby ze stali,
Robotnicze ręce silne.
Przejadają swoje medale pracy
Pionierzy szczęśliwej ojczyzny.
W robotniczej dzielnicy płoną jasne dale
W martenowskich niezłomnych piecach,
Jak niebo Tytani - państwo dźwigali
I nosili je na plecach.
W robotniczej dzielnicy nie śpią,
W robotniczej dzielnicy - noże.
W robotniczej dzielnicy całą noc przeklinają
Regularny reżim.
Raniony wicher snuje się po węgłach,
Gazety lecą na południe,
Deszcze i reklamy stukają w mózgi,
Nie właź na mnie, bo zabiję.
Robotnicza dzielnica - ponury uśmiech,
Stulecie kości i kłamstw,
Robotnicza dzielnica - potknął się, upadł
Alkoholowy podły dreszcz.
W robotniczej dzielnicy - zęby ze stali,
Robotnicze ręce silne.
Przejadają swoje medale pracy
Pionierzy szczęśliwej ojczyzny.
W robotniczej dzielnicy płoną jasne dale
W martenowskich niezłomnych piecach,
Jak niebo Tytani - państwo dźwigali
I nosili je na plecach.